จากสาวแอร์โฮสเตสมาเป็นแม่บ้านที่ชอบทำขนมให้ลูกและคนในครอบครัวทานวันนี้ “จิ๊บเขมมิตา” สะใภ้ในตระกูลดัง “สัชฌะไชย” ลุกมาทำซาลาเปาขายเป็นธุรกิจเล็กๆภายใต้ชื่อ"ฟู่หลง"ซาลาเปาว่ากันว่าเป็นซาลาเปาไฮโซรสเลิศในราคาติดดิน ที่พัฒนาเป็นธุรกิจเฟรนไชน์ ในอนาคต
“ฟู่หลง ซาลาเปานับได้ว่าเป็นผลผลิตจากความตั้งใจที่สูงมาก เริ่มจากจุดเล็กๆที่ลูกชอบทานซาลาเปาลาวา เจ้าดังในกรุงเทพฯ ราคาแพงมาก แต่ก็อร่อยมาก โดยส่วนตัวชอบทำขนมและเคยเปิดร้านทำเค๊ก ขนมเบเกอรี่ต่างๆขาย จึงคิดอยากทำซาลาเปาลาวาให้อร่อยเท่ากับที่เราซื้อจากร้านดังให้ลูกทาน แต่การทำซาลาเปาเป็นเรื่องไม่ง่ายเหมือนเบเกอรี่เพราะมีขั้นตอนเยอะกว่าจึงพยายามศึกษา ทดลองทำซาลาเปาลาวาสำเร็จ ก็เกิดแรงบันดาลใจให้อยากทดลองทำซาลาเปาไส้อื่นๆ เพื่อขายเป็นธุรกิจ จึงลงทุนซื้อเครื่องนวดแป้งแต่ได้ผลที่ไม่น่าพอใจ แป้งไม่ฟูนุ่ม ไม่สามารถเก็บได้นานเหมือนการนวดปั้นมือ ลองผิดลองถูก ในช่วงระยะเวลา 3 เดือน เกือบแสนลูก ให้คนเพื่อน ญาติและคนรู้จักชิมแล้วชิมอีก ฟังดูเหมือนเวอร์เกินจริง แต่ด้วยความตั้งใจและเพียรพยายาม สุดท้ายเราจึงได้สูตรการทำซาลาเปาของตัวเองที่อร่อยและเป็นเอกลักษณ์”จิ๊บเขมมิตา สัชฌะไชย บอกเล่าถึงที่มาของซาลาเปาฟู่หลงอย่างมีอรรถรส
เอกลักษณ์ของซาลาเปาฟู่หลงคืออะไร
“ขณะนี้เราผลิตซาลาเปาเพียง 4 รส คือ ไส้หมูเห็ดหอม ไส้หมูแดงน้ำผึ้ง ไส้ครีม และไส้ถั่วดำ เอกลักษณ์ที่ภาคภูมิใจของซาลาเปาฟู่หลง คือวัตถุดิบ ส่วนผสมในซาลาเปาทุกลูก จะเน้นคัดสรรของที่มีคุณภาพที่สุด และยอมจ่ายต้นทุนการผลิตที่แพงแต่ลูกค้าจะได้ทานของอร่อย ดี มีคุณภาพ เช่นเดียวกับที่ทำทานเองที่บ้าน เช่น เรายอมจ่ายแพงซื้อหมูอนามัยเพื่อความมั่นใจว่าเนื้อหมูนั้นมาจากแหล่งผลิตที่สะอาด ไม่ใช้หมูผสมมันเพื่อลดต้นทุนแต่ทานแล้วไม่ดีต่อสุขภาพ ผักเราก็คัดคุณภาพ ส่วนผสมอื่นๆ เราก็เลือกของเกรดเอทุกอย่าง ส่วนผสมบางอย่างเช่น เห็ดหอมเราก็ใส่ในปริมาณที่มากพอให้สัมผัสได้ว่าเรากำลังทานซาลาเปาไส้หมูเห็ดหอม แต่เราขายในราคาลูกละ 12 บาท ซึ่งเป็นราคาที่ถือว่าคุ้มค่าสำหรับผู้บริโภคและเราเองก็มีกำไรน้อยหน่อยแต่ไม่ขาดทุน แต่อยู่ในระบบธุรกิจได้ระยะยาว”
มาตรฐานการผลิตปูทางการตลาด
"จากเอกลักษณ์ของซาลาเปาฟู่หลงที่ค่อนข้างเด่นชัด เราเริ่มขายจากคนรู้จัก สั่งทำไปจัดเลี้ยง และขายออนไลน์ มีลูกค้าบอกต่อกันจนเริ่มรู้จัก มียอดขายเพิ่มขึ้นทุกวัน จึงตัดสินใจเปิดร้านเพื่อเป็นศูนย์กลางให้ลูกค้ามารับสินค้าและทานได้ที่ร้าน บริเวณตึกแถว ใกล้กับ อสมท.ลำปาง ถนนดวงรัตน์ ซึ่งเป็นอาคารของครอบครัวที่ปิดไว้นานแล้ว เราก็ไม่มีต้นทุนสูงมากสำหรับการเปิดหน้าร้าน จึงตอบโจทย์เรื่องราคาที่เราขายไม่แพงมากนักได้อีกข้อหนึ่งส่วนเรื่องการผลิตเราก็ปรับห้องทำขนมเค๊กเดิมที่บ้าน มาเป็นห้องผลิตซาลาเปาที่สะอาด มีสัดส่วนได้รับการดูแลและให้คำปรึกษาจากคุณแม่สามี (แพทย์หญิงอภิญญา สัชชะไชย เรื่องสุขอนามัยไม่ต้องห่วง) ส่วนเรื่องเครื่องมือก็มีความพร้อม ทั้งตู้อบอุณหภูมิ เตานึ่งที่มีมาตรฐานมีกำลังการผลิตวันละ 500 ลูก ที่สำคัญคือเรื่องคน จิ๊บเลือกคนที่จะมาทำงานเกี่ยวกับส่วนผสม ชั่ง ตวงวัด ที่จบระดับปริญญาตรี เพื่อให้ได้ทีมงานที่มีตอบโจทย์เรื่องของการรักษาคุณภาพมาตรฐานของซาลาเปาทุกลูก เราจึงกล้าพูดได้ว่าเป็น ซาลาเปาโฮมเมดมาตรฐานสูง”
เป้าหมายสู่ธุรกิจเฟรนไชน์
แม้จะใช้ระยะเวลาเพียงไม่กี่เดือน ในการวางฐานรากของธุรกิจซาลาเปาฟู่หลง จากการพัฒนาคุณภาพมาตรฐาน ชี้วัดได้จาก ลูกค้าหรือผู้ที่ชิมซาลาเปา จะต้องยกนิ้วให้คะแนนระดับความพึงพอใจสูงถึง 9 ใน 10 ลูก และกำลังพัฒนาสูตร ซาลาเปาไส้ไข่เค็ม และอื่นๆที่หาทานได้ที่ ร้านซาเลาเปาฟู่หลงเท่านั้น "นี่คือจุดเริ่มต้นของการวางแผนธุรกิจเฟรนไชน์ขนาดเล็ก ที่จะส่งต่อความอร่อยไปยังเป้าหมายการตลาดพื้นที่อื่นๆ กระจายรายได้ไปยังผู้สนใจทำธุรกิจขายซาลาเปาโดยไม่ต้องลงทุนผลิตเอง ในอนาคตอันใกล้นี้
“จิ๊บเขมมิตา” บอกในตอนท้ายของการสนทนาว่า มีคำถามมากมายจากเพื่อนและคนที่รู้จักว่า ชีวิตครอบครัวที่ค่อนข้างสบายตามฐานะครอบครัวที่มีธุรกิจอุตสาหกรรมครั่งอยู่แล้ว ทำขนมขายอาจเป็นแค่แฟชั่น หรือทำเอาแค่เพลิดเพลิน แต่ส่วนหนึ่งเป็นความภาคภูมิใจที่เริ่มต้นจากความชอบส่วนตัว จนสามารถพัฒนาให้เป็นธุรกิจเล็กๆ สร้างรายได้ให้กับคนทำงานอีกหลายชีวิต มีกิจกรรมให้แม่ของตนเองและคนในครอบครัวมีส่วนร่วมแบ่งปันของดีมีคุณภาพให้คนอื่นได้ทาน เพราะความตั้งใจอีกประการหนึ่งคือผลผลิตส่วนหนึ่งและผลกำไรอันน้อยนิดของธุรกิจนี้ จะถูกส่งต่อไปเป็นรูปของการทำบุญ และแบ่งปันให้กับผู้ด้อยโอกาส ถือเป็นธุรกิจที่อาศัยเวลาว่างให้เกิดดอกออกผลงอกงามทางธุรกิจและสังคม
(หนังสือพิมพ์ลานนาโพสต์ ฉบับที่ 1063 วันที่ 22 - 28 มกราคม 2559)
