แตกแล้วตาย !

จำนวนผู้เข้าชม
           

ในคัมภีร์ ธุรกิจ บอกว่าธุรกิจที่แตกแล้วโต โตแล้วแตก อันมีความหมายว่า แตกกิ่งก้านสาขา ขยายกิจการออกไปเรื่อยๆ เช่นเครือสหพัฒน์ ใช้ไม่ได้กับธุรกิจสื่อ โดยเฉพาะเมื่อมองย้อนกลับไปในประวัติศาสตร์การแตกตัวของหนังสือพิมพ์หัวเขียว และหนังสือพิมพ์หัวสีบานเย็น ไทยรัฐและเดลินิวส์

           

สองฉบับล้วนมีตำนานความเห็นไม่ลงกัน และแตกออกไปตั้งหนังสือพิมพ์ใหม่ ทำธุรกิจใหม่ เฉพาะสิ่งพิมพ์ในรูปแบบนิตยสาร ที่ไม่ได้แข่งกับหนังสือพิมพ์ตัวแม่ เช่น นิตยสารการเงิน ธนาคาร ของลม เปลี่ยนทิศ ไต้ฝุ่น เงาร่างของสันติ วิริยะรังสฤษฏ์ ที่ยังคงอยู่ใต้ชายคาไทยรัฐ ถือว่าประสบความสำเร็จอย่างสูงในกลุ่มหนังสือการเงิน

           

เช่น หนังสือพิมพ์กีฬา ในเครือสยามสปอร์ต ของระวิ โหลทอง นี่ก็เป็นแม่น้ำแยกสายจากไทยรัฐ แต่ที่เป็นหนังสือพิมพ์ที่แยกออกไปตั้งป้อม หันปืนใหญ่ยิงถล่มสังกัดเดิมโดยตรง เช่น สยามของกระแช่ สีเสียด ประสาน มีเฟื่องศาสตร์ ต่อมาเปลี่ยนเป็นดาวสยาม หนังสือพิมพ์เพื่อชาติ ศาสน์ กษัตริย์ ที่เป็นชนวนเหตุเหตุการณ์ 6 ตุลา ก็ตายไปในที่สุด

           

เช่นเดียวกับเดลิไทม์ ของสนิทเจ้าของนามปากกา “เรือใบ”  และเสริมศรี เอกชัย สนทะเล ที่แยกตัวออกจากเดลินิวส์ ฝ่าคลื่นฝืนลมต่อมาไม่นานเรือใบก็ชนหินโสโครกจมลง

           

เนื่องเพราะหนังสือพิมพ์ที่เป็นเรือธง ทั้งไทยรัฐและเดลินิวส์ ล้วนผ่านตำนานการต่อสู้มาอย่างยาวนาน จนกลายเป็นสถาบันที่ยากจะสั่นคลอน ในขณะที่ผู้ท้าชิงที่ไปออกหนังสือพิมพ์แข่ง มีแต่ใจที่จะหักโค่น แต่ไม่มีแผน ไม่มีพัฒนาการ ไม่มีความพร้อม

           

เอาตัวอย่างเฉพาะไทยรัฐ ซึ่งล้มลุกคลุกคลานมาตั้งแต่ หนังสือพิมพ์ข่าวภาพ จนมาถึงหนังสือพิมพ์เสียงอ่างทอง กว่าจะมาเป็นอาณาจักรไทยรัฐที่ยิ่งใหญ่ กำพล วัชรพล ขุนพลคนหนังสือพิมพ์ต่อสู้มายาวนานอย่างไม่รู้เหน็ดเหนื่อย

           

คนที่รู้เรื่องนี้ดี คือ ‘ไพโรจน์ โล่ห์สุนทร’  คนโตแห่งเมืองลำปาง

           

คงเพราะความตายของ ‘วิเชียร อินจนา’ คนข่าวการเมือง ที่งานเผาศพของเขาไม่มีนักการเมืองมาร่วมงานแม้แต่คนเดียว ผิดกับช่วงวัยชีวิตที่รุ่งโรจน์ ที่นักการเมืองต่างหวังพึ่งพา เป็นตัวจุดประกายให้หวลรำลึกถึงบางเรื่องราวในชีวิตคนข่าว อายุงาน 40 ปี ที่บัดนี้เพื่อนร่วมรุ่นต่างทยอยล้มหายตายจากไปเกือบหมดสิ้นแล้ว

           

วิเชียร อินจนา อดีตหัวหน้ากองบรรณาธิการ หนังสือพิมพ์บ้านเมือง และผู้ช่วยบรรณาธิการ เจอกันอย่างน้อยปีละครั้ง ในวาระวันครบรอบวันเกิดของบ้านเมือง หนังสือพิมพ์ที่เป็นต้นกำเนิดของโฆษณาย่อย ขายบ้าน ขายรถ ขายที่ดิน ในชื่อของ “ตลาดบ้านเมือง”

           

นานหลายสิบปี วิเชียร อินจนา อาจเลือนๆไปบ้าง กับความเป็นนักข่าวการเมืองภาคสนามมาด้วยกัน แต่วิเชียร อินจนา แก่พรรษากว่าเล็กน้อย แต่ผมจำได้แม่นยำ เพราะคนรุ่นเราเหลือให้นับน้อยลงทุกที โดยเฉพาะคนรุ่นที่ทำมาหากินเป็นนักข่าวโดยอาชีพแต่อย่างเดียว ไม่คิดอ่านเป็นนักธุรกิจสื่อ หรือหาช่องทางร่ำรวยจากอาชีพนักข่าวด้วยวิธีอื่น

           

เมื่อสิ้นพี่วิเชียร อินจนา ก็คิดถึงหนังสือพิมพ์ในกลุ่มสยาม อันประกอบด้วย สยาม ตะวันสยาม ดาวสยาม ตะวัน ข่าวตะวัน ซึ่งล้วนเป็นแม่น้ำแยกสายจาก ไทยรัฐ แต่ที่แยกออกมาโดยตรงก็คือสยาม และหนังสือพิมพ์หัวแสดดำ ชื่อดาวสยาม

           

หนังสือพิมพ์สยาม และดาวสยาม เป็นแม่น้ำแยกสาย อันมาจากความขัดแย้งระหว่าง ‘กำพล วัชรพล’ และ ‘ประสาน มีเฟื่องศาสตร์’ เงาร่างของนักหนังสือพิมพ์ สำนวนเฉียบคม นามกระแช่ และสีเสียด

           

ถึงกระนั้น ในวันหนึ่ง ตะวัน ข่าวตะวัน ซึ่งมีรากงอกมาจากสยาม และดาวสยาม ก็ใช้บ้านเลขที่ 72 ซอยวรพงษ์ บางลำพู เป็นที่ตั้งกองบรรณาธิการ เป็นสถานที่เดียวกับกองบรรณาธิการไทยรัฐ ก่อนย้ายมาวิภาวดี - รังสิต

           

พี่วิเชียรทำดาวสยาม ผมเวียนว่ายอยู่กับหนังสือพิมพ์กลุ่มตะวัน ซึ่งผมค้นพบตะวันเล่มแรกที่ทำไม่นานมานี้

           

อีกราวสิบปีถัดมา เป็นบรรณาธิการบริหารกรุงเทพธุรกิจ และอีกยี่สิบปีถัดมา บรรณาธิการลานนาโพสต์ จังหวัดลำปาง

           

ผมแตกมาจากหนังสือพิมพ์ใหญ่ แต่เป็นแตกเดี่ยว ไม่ใช่แตกเป็นกลุ่ม ชนิดยกกองบรรณาธิการออกทั้งกองเหมือนกาลอดีต

           
แต่ครั้งนี้เป็นการแตกที่ยังอยู่ และต้องอยู่อย่างมีศักดิ์ศรีให้ได้

(หนังสือพิมพ์ลานนาโพสต์  ฉบับที่ 1079 วันที่ 20 - 26 พฤษภาคม 2559)