ชาวลำปาง ร่วมจัดงานบุญทอดผ้าป่า อนุรักษ์วัดร้างเก่าแก่อายุหลายร้อยปีใน อ.แจ้ห่ม

จำนวนผู้เข้าชม

ที่ บริเวณลานหน้าวัดร้าง "วัดโป่งชัย" หนึ่งในโบราณสถานเก่าแก่ของชุมชนบ้านแป้นโป่งชัย หมู่ที่ 9 ตำบลบ้านสา อำเภอแจ้ห่ม จังหวัดลำปาง คุณแม่จันศิริ ดวงคำปัน พร้อมคณะช่างฟ้อน กลุ่มสืบสานจาวเวียงละกอน และชาวบ้านจากหลายชุมชนพื้นที่ในเขตอำเภอเมืองลำปาง เข้าร่วมทำกิจกรรมกับชาวบ้านในชุมชนท้องที่ตำบลบ้านสา ด้วยการจัดงานบุญทอดผ้าป่าสามัคคีร่วมระดมหาทุนทรัพย์สมทบถวายแด่พระภิกษุสงฆ์ที่จำพรรษาอยู่ ณ วัดบ้านแป้น หมู่ที่ 1 ในเขตตำบลบ้านสา เพื่อจะช่วยสนับสนุนการดำเนินงานของคณะสงฆ์ในชุมชนท้องที่ ด้านการบูรณะอนุรักษ์ "วัดโป่งชัย" หลังจากที่วัดแห่งนี้ซึ่งถือเป็นโบราณสถานวัดเก่าแก่ดั้งเดิมอายุหลายร้อยปีของชุมชนบ้านแป้นโป่งชัย ได้ถูกให้ปล่อยรกร้างมาเป็นระยะเวลานาน จนศาสนสถานที่มีการปลูกสร้างไว้แต่เดิมอยู่ภายในวัดร้าง มีสภาพชำรุดผุพังลงไปมากตามกาลเวลา ซึ่งในการจัดกิจกรรมครั้งนี้ ทางคณะช่างฟ้อนกลุ่มสืบสานจาวเวียงละกอน ได้นำสมาชิกช่างฟ้อนจิตอาสาหญิง กว่า 50 ชีวิต ร่วมกันตั้งแถวจัดขบวนฟ้อนเทียนรำถวายเป็นพุทธบูชา ในบริเวณท่ามกลางพื้นที่โบราณสถานวัดร้าง "วัดโป่งชัย" โดยมีคณะศรัทธาญาติโยมจากชุมชนต่างๆ ในตำบลบ้านสา ที่ได้ทราบข่าวต่างพากันนำจตุปัจจัยมาร่วมทำบุญสมทบถวายวัดกันเป็นจำนวนมาก ด้วยมุ่งหวังที่จะช่วยกันอนุรักษ์รักษาโบราณสถานแห่งนี้ไว้ให้เป็นสมบัติอันทรงคุณค่าของชุมชนพื้นที่

ทั้งนี้ จากการสอบถามภิกษุสงฆ์ที่จำพรรษาอยู่ในพื้นที่ทราบว่า โบราณสถานเก่าแก่ "วัดโป่งชัย" แห่งนี้มีประวัติความเป็นมาตั้งแต่สมัยเมืองวิเชตนครอายุหลายร้อยปี ซึ่งแต่เดิมตรงจุดที่บริเวณที่วัดตั้งอยู่ก็เคยเป็นหมู่บ้านชุมชนมาก่อน มีชื่อเรียกว่า "ชุมชนบ้านโป่ง" โดยชาวบ้านได้อาศัยอยู่กินทำไร่ทำนาสืบต่อกันมาเป็นทอดๆ จนกระทั่งเมื่อประมาณปี 2503 (ก่อนที่จะมีการก่อสร้างเขื่อนกิ่วลม) ชุมชนได้ประสบภัยครั้งใหญ่ถูกน้ำท่วมทั่วบริเวณอยู่เป็นเวลานาน ชาวบ้านไม่สามารถอาศัยอยู่ต่อได้ จึงได้มีการทยอยย้ายชุมชน บ้าน วัด โรงเรียน ออกไปตั้งอยู่ในพื้นที่อื่นที่น้ำท่วมไม่ถึง ปล่อยให้ชุมชนบ้านโป่งกลายเป็นชุมชนร้าง ต่อมาเมื่อมีการก่อสร้างเขื่อนกิ่วลมน้ำที่ไหลท่วมชุมชนก็ได้เหือดแห้งไปและไม่เกิดขึ้นอีก ทำให้บริเวณพื้นที่ชุมชนเก่าที่เคยมีบ้านเรือนปลูกสร้างกลายเป็นทุ่งนาเขียวขจี ส่วนวัดโป่งชัยก็กลายเป็นวัดร้างมีแต่ซากปรักหักพังเหมือนดั่งที่เห็น โดยในเวลาต่อมาเมื่อประมาณปี พ.ศ. 2549 พระครูวิธานสาธุกิจ เจ้าอาวาสวัดบ้านแป้น ได้เข้ามาปรับปรุงบูรณะสถานที่ให้เป็นสถานปฏิบัติธรรมของพระธุดงค์ที่ชอบสันโดษสงบ และได้เคยส่งพระเข้ามาอยู่ปฏิบัติธรรมแล้วหลายรูปแต่ก็ไม่มีใครอยู่ได้นาน ปัจจุบันจึงได้มอบหมายให้พระอุกกิจ อธิจิตโต เข้ามาดูแลอนุรักษ์ให้เป็นสถานที่ท่องเที่ยวเชิงวิถีพุทธ ให้สาธุชนที่สนใจในเรื่องโบราณสถานเก่าแก่ได้เข้ามากราบไหว้สักการะศึกษาเรื่องราวทางประวัติศาสตร์ เพื่อจะได้ช่วยกันดูแลรักษาอนุรักษ์โบราณสถานอันเก่าแก่และทรงคุณค่านี้ไว้ ให้คงอยู่สืบต่อไปชั่วลูกชั่วหลาน

อย่างไรก็ตาม สำหรับโบราณสถานวัดร้างเก่าแก่ "วัดโป่งชัย" แห่งนี้ ได้เคยมีการสำรวจพื้นที่โดยรอบจนทั่ว และได้มีการขุดค้นพบก้อนอิฐสี่เหลี่ยมผืนผ้าขนาดใหญ่ที่มีอักขระโบราณจารึกไว้จำนวนมาก อยู่บริเวณใต้ฐานพระประธาน แต่ไม่มีใครอ่านหรือแปลความหมายได้ ซึ่งคาดว่าน่าจะเป็นจารึกเรื่องราวที่เกี่ยวกับวัดแห่งนี้ โดยก้อนอิฐดังกล่าวปัจจุบันได้มีการเก็บรักษาไว้ เพื่อรอการพิสูจน์ต่อไป