วันพฤหัสบดีที่ 18 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2564

นานา ๆ สาระ เรื่องน่ารู้ 2


จำนวนผู้เข้าชม best free website hit counter

 

ได้เคยบันทึกเรื่องน่ารู้ที่น่ารู้กันไว้เป็นบทความเมื่อคราวก่อน แต่เรื่องน่ารู้นั้นยังมีมากมายหลายเรื่องที่วันนี้จะขอบันทึกเรื่องน่ารู้ที่ควรจะรู้ เพื่อจะเป็นความรู้แก่คนอ่านได้อย่างดีทั้งยังเป็นวิทยาทานให้ความรู้ เพราะทำให้คนอื่นๆ ตาสว่างมีความรู้เรื่องนั้น ๆ ได้ดี หายข้อสงสัยข้อข้องใจกับเรื่องนั้น ๆ กันด้วย ก็ขอได้บันทึกเรื่องน่ารู้ต่อ ดังต่อไปนี้

 

เจ้ากรรมนายเวร

ใคร? คือ เจ้ากรรมนายเวร เจ้ากรรมนายเวร คือสัตว์น้อยใหญ่ที่เรากินเป็นอาหาร

เราชอบกินหมูเจ้ากรรมนายเวรของเรา คือ หมู

เราชอบกินไข่ เจ้ากรรมนายเวรของเรา คือ ไก่

เราชอบกินเป็ด เจ้ากรรมนายเวรของเรา คือ เป็ด

 

แม้แต่กุ้งหอยปูปลาที่เรากินมาตั้งแต่เกิด กระทั่งถึงวันนี้นับไม่ถ้วนว่ากี่ร้อยชีวิต  ก็คือเจ้ากรรมนายเวรของเราทั้งสิ้น

 

เนื้อหนังมังสาของเราอวัยวะของเราทุกส่วนล้วนแล้วแต่มีหุ้นส่วนของชีวิตสัตว์น้อยใหญ่ทั้งสิ้น บางครั้งเราคิดว่าเป็นของเราคนเดียว ไม่เคยแผ่เมตตาให้สัตว์น้อยใหญ่ที่เรากินเข้าไปทุกวัน ทั้ง ๆ ที่เขาสละชีวิตของเขาเพื่อต่อชีวิตให้ยืนยาวออกไป เขาก็รู้สึกน้อยใจที่ถูกเพิกเฉย ความน้อยใจของเขาบางครั้งทำให้เราเกิดโรคร้าย เช่น มะเร็ง เป็นต้น

 

บางทีก็ป่วยโดยไม่ทราบสาเหตุ หมอหาสาเหตุไม่พบ แต่พอแผ่เมตตากลับหาย เรื่องเช่นนี้มีตัวอย่างให้เห็นมากมาย

 

แผ่เมตตาให้เขา ตัวเรามีแต่ได้

ทุกครั้งที่เราไหว้พระสวดมนต์ ขอให้เราแผ่เมตตาให้สัตว์น้อยใหญ่ที่เรากินเป็นอาหาร การแผ่เมตตาให้เขาแท้จริงก็คือแผ่ให้ตัวเรานั่นเอง การให้เขาคือการให้เรา เพราะเขาอยู่กับเรา เขาคือร่างกายของเรา เขาสละชีวิต เลือดเนื้อมาเป็นพลังงานชีวิตของเรา

 

แม้ขณะที่เราอ่านหนังสือหรือทำอะไรอยู่ก็มีพลังงานของเขาคอยสนับสนุนเราทุกส่วน

 

การแผ่เมตตาทำได้ง่าย เพียงแต่นึกถึงเขาเสมอ ๆ ที่ส่งเสริมให้เรามีชีวิตอยู่ได้ถึงวันนี้ หลับตาน้อมจิตอธิษฐาน ขออย่าให้เราเกิดโรคภัยไข้เจ็บ ขอบคุณที่เสียสละฉันจะทำความดี อุทิศบุญให้นะ

 

กินเขาเพื่อต่ออายุเรา

การแผ่เมตตา ถือเป็นการแสดงความขอบคุณต่อหลายชีวิตที่ถูกปรุงเป็นอาหารรสอร่อย วางบนโต๊ะอาหารรอคอยเราร่วมวงขบเคี้ยว ดูเหมือนเราไม่ค่อยคิดกันในเรื่องนี้ หากแต่มองเห็นทุกอย่างบนโต๊ะเป็นความอร่อย ทั้ง ๆ ที่ความจริงเรากำลังกินศพหมู ศพวัว ศพไก่ ศพเป็ด ศพกุ้ง ศพปู ศพปลา

 

คิดดูเถิดคล้อยหลังเราอิ่มเพียงชั่วโมงเดียว เนื้อหมู เนื้อไก่ เนื้อปลา หูฉลามที่เรากินเข้าไปก็ถูกย่อยเป็นพลังงาน ส่วนกากอาหารก็เน่าเหม็นเป็นอันตราย กระทั่งเราต้องขับถ่ายออกมาทุกวัน

 

เราอาจจะคิดไม่ถึงว่า เรากำลังกินสัตว์อื่น ชีวิตเราถูกเลี้ยงด้วยชีวิตของสัตว์อื่น การกินคือการต่ออายุ วันหนึ่งเราต่ออายุ 3 เวลา  แต่ละเวลาเราต้อง ประหารชีวิต บางทีไข่ในท้องปลาที่เรากิน หากเขาได้เกิดมาเป็นตัวก็คงเป็นปลาจำนวนมหาศาล แต่เราเคี้ยวกินเป็นกับข้าวเพียงคำเดียว

 

การแผ่เมตตาให้สัตว์น้อยใหญ่ที่เรากินเป็นอาหารจึงเป็นสิ่งที่ควรทำเป็นอย่างยิ่ง เพราะเป็นการแสดงความขอบคุณ และให้อภัยต่อกันและกัน ให้เขารู้สึกว่าเขามีส่วนร่วมในชีวิตเรา เหมือนเรายินดีต้อนรับแขกที่เดินเข้ามาพักในบ้านเรา แขกจะรู้สึกอบอุ่น เพราะการต้อนรับที่ดีของเจ้าของบ้าน นี่ก็คือเรื่องน่ารู้...

 


Share:

0 ความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

18 ปี ลานนาโพสต์

โครงการปั้นดาว

โครงการปั้นดาว
ขับเคลื่อนโดย Blogger.

จำนวนการดูหน้าเว็บรวม

สถิติการเข้าชมเว็บไซต์