ได้เคยบันทึกเรื่องน่ารู้ที่น่ารู้กันไว้เป็นบทความเมื่อคราวก่อน แต่เรื่องน่ารู้นั้นยังมีมากมายหลายเรื่องที่วันนี้จะขอบันทึกเรื่องน่ารู้ที่ควรจะรู้ เพื่อจะเป็นความรู้แก่คนอ่านได้อย่างดีทั้งยังเป็นวิทยาทานให้ความรู้ เพราะทำให้คนอื่นๆ ตาสว่างมีความรู้เรื่องนั้น ๆ ได้ดี หายข้อสงสัยข้อข้องใจกับเรื่องนั้น ๆ กันด้วย ก็ขอได้บันทึกเรื่องน่ารู้ต่อ ดังต่อไปนี้
เจ้ากรรมนายเวร
ใคร? คือ เจ้ากรรมนายเวร เจ้ากรรมนายเวร คือสัตว์น้อยใหญ่ที่เรากินเป็นอาหาร
เราชอบกินหมูเจ้ากรรมนายเวรของเรา
คือ หมู
เราชอบกินไข่
เจ้ากรรมนายเวรของเรา คือ ไก่
เราชอบกินเป็ด
เจ้ากรรมนายเวรของเรา คือ เป็ด
แม้แต่กุ้งหอยปูปลาที่เรากินมาตั้งแต่เกิด
กระทั่งถึงวันนี้นับไม่ถ้วนว่ากี่ร้อยชีวิต
ก็คือเจ้ากรรมนายเวรของเราทั้งสิ้น
เนื้อหนังมังสาของเราอวัยวะของเราทุกส่วนล้วนแล้วแต่มีหุ้นส่วนของชีวิตสัตว์น้อยใหญ่ทั้งสิ้น
บางครั้งเราคิดว่าเป็นของเราคนเดียว
ไม่เคยแผ่เมตตาให้สัตว์น้อยใหญ่ที่เรากินเข้าไปทุกวัน ทั้ง ๆ
ที่เขาสละชีวิตของเขาเพื่อต่อชีวิตให้ยืนยาวออกไป เขาก็รู้สึกน้อยใจที่ถูกเพิกเฉย
ความน้อยใจของเขาบางครั้งทำให้เราเกิดโรคร้าย เช่น มะเร็ง เป็นต้น
บางทีก็ป่วยโดยไม่ทราบสาเหตุ
หมอหาสาเหตุไม่พบ แต่พอแผ่เมตตากลับหาย เรื่องเช่นนี้มีตัวอย่างให้เห็นมากมาย
แผ่เมตตาให้เขา
ตัวเรามีแต่ได้
ทุกครั้งที่เราไหว้พระสวดมนต์
ขอให้เราแผ่เมตตาให้สัตว์น้อยใหญ่ที่เรากินเป็นอาหาร การแผ่เมตตาให้เขาแท้จริงก็คือแผ่ให้ตัวเรานั่นเอง
การให้เขาคือการให้เรา เพราะเขาอยู่กับเรา เขาคือร่างกายของเรา เขาสละชีวิต
เลือดเนื้อมาเป็นพลังงานชีวิตของเรา
แม้ขณะที่เราอ่านหนังสือหรือทำอะไรอยู่ก็มีพลังงานของเขาคอยสนับสนุนเราทุกส่วน
การแผ่เมตตาทำได้ง่าย
เพียงแต่นึกถึงเขาเสมอ ๆ ที่ส่งเสริมให้เรามีชีวิตอยู่ได้ถึงวันนี้
หลับตาน้อมจิตอธิษฐาน ขออย่าให้เราเกิดโรคภัยไข้เจ็บ
ขอบคุณที่เสียสละฉันจะทำความดี อุทิศบุญให้นะ
กินเขาเพื่อต่ออายุเรา
การแผ่เมตตา
ถือเป็นการแสดงความขอบคุณต่อหลายชีวิตที่ถูกปรุงเป็นอาหารรสอร่อย
วางบนโต๊ะอาหารรอคอยเราร่วมวงขบเคี้ยว ดูเหมือนเราไม่ค่อยคิดกันในเรื่องนี้
หากแต่มองเห็นทุกอย่างบนโต๊ะเป็นความอร่อย ทั้ง ๆ ที่ความจริงเรากำลังกินศพหมู
ศพวัว ศพไก่ ศพเป็ด ศพกุ้ง ศพปู ศพปลา
คิดดูเถิดคล้อยหลังเราอิ่มเพียงชั่วโมงเดียว
เนื้อหมู เนื้อไก่ เนื้อปลา หูฉลามที่เรากินเข้าไปก็ถูกย่อยเป็นพลังงาน
ส่วนกากอาหารก็เน่าเหม็นเป็นอันตราย กระทั่งเราต้องขับถ่ายออกมาทุกวัน
เราอาจจะคิดไม่ถึงว่า
เรากำลังกินสัตว์อื่น ชีวิตเราถูกเลี้ยงด้วยชีวิตของสัตว์อื่น การกินคือการต่ออายุ
วันหนึ่งเราต่ออายุ 3 เวลา แต่ละเวลาเราต้อง ประหารชีวิต บางทีไข่ในท้องปลาที่เรากิน
หากเขาได้เกิดมาเป็นตัวก็คงเป็นปลาจำนวนมหาศาล
แต่เราเคี้ยวกินเป็นกับข้าวเพียงคำเดียว
การแผ่เมตตาให้สัตว์น้อยใหญ่ที่เรากินเป็นอาหารจึงเป็นสิ่งที่ควรทำเป็นอย่างยิ่ง
เพราะเป็นการแสดงความขอบคุณ และให้อภัยต่อกันและกัน ให้เขารู้สึกว่าเขามีส่วนร่วมในชีวิตเรา
เหมือนเรายินดีต้อนรับแขกที่เดินเข้ามาพักในบ้านเรา แขกจะรู้สึกอบอุ่น
เพราะการต้อนรับที่ดีของเจ้าของบ้าน นี่ก็คือเรื่องน่ารู้...
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น