นายธนาธร โล่ห์สุนทร หรือ ส.ส.น๊อต ส.ส.ลําปาง เขต 2 พรรคเพื่อไทย พร้อมคณะ โดยมี สจ.นิพนธ์ นันทะสี ส้ม.สว่าง ตุฑานนท์ นายสุวรรณช้ย นาคประเสริฐ ส.อบต. และโกแคะ หรือนายพิศิษฐ์ พูลรัตนชยานนท์ นักธุรกิจที่มีชาวชนเผ่าหลายเผ่าในอําเภองาวให้ความเคารพนับถือเดินทางร่วมลงพื้นที่
สําหร้บหมู่บ้านขุนอ้อนพัฒนา พัฒนา ม.8 ต.บ้านอ้อน อ.งาว จ.ลําปาง เป็นหมู่บ้านชนเผ่ากะเหรี่ยงและเย้ากระจัดกระจายตามฮุบเขาประมาณ 30 หล้งคาที่นี่ชาวบ้านมีอาชีพหลักคือการทําไร่ข้าวโพดและปลูกไร่ทั่วไปและการปลูกข้าวดอยหรือปลูกขาวไฮ่หรือข้าวไร่ที่ใช้หยอดหลุม และที่กําลังมีชื่อชื่อเสียงหลายคนอยากเข้ามาดูและศึกษา คือการปลูกทุเรียน เพราะชาวบ้านขุนอ้อนปลูกทุเรียนกันจํานวนมาก
นายสุวรรณชัย นาคประเสริฐ ส.อบต. กล่าวว่า ชาวบ้านขุนอ้อน ทดลองปลูกทุเรียนมาได้ประมาณ 7-8 ปีที่ผ่านมา พอเริ่มโตก็ออกผลตามฤดูกาล และรสชาติของทุเรียนใกล้เคียงกับทุเรียนเมืองจันทบุรี ที่นี่การปลูกทุเรียนจะได้เปรียบกว่าพื้นล่างมาก เพราะบ้านขุนอ้อนอยู่กลางหุบเขาอากาศดีตลอดปี
ด้าน ส.ส.ธนาธร โล่ห์สุนทร กล่าวว่า หลังเข้ามาในพื้นที่หมูบ้านขุนอ้อนพัฒนาก็ได้ฟ้งปัญหาและร้บทราบป้ญหาหลายอย่าง เช่น ถนน ซึ่งติดปัญหาเขตป่าสงวนแห่งชาติ แม้แต่ อบต.บ้านอ้อน ก็ไม่สามารถตัดถนนเข้าไปได้ แต่ทำได้แค่บางจุดเท่านั้น ทั้งๆที่เป็นถนนสายเดียวกัน
การเดินทางระยะทางเข้าไปบ้านขุนอ้อนฯ ไม่ถึง 30 ก.ม.แต่ต้องใช้เวลาขับรถเข้าไปในหมู่บ้านกว่า 1 ช.ม. เนื่องจากเป็นทางขึ้นเขาที่เป็นลูกรังและต้องใช้ความระมัดระวัง ทุกคนที่ใช้ถนนเส้นนี้สิ่งที่ขาดไม่ได้คือต้องมีมีดอีโต้ จอบ เสียม และเลื่อยตัดติดรถเสมอ เนื่องจากตลอดทางมีต้นไผ่ต้นไม้เล็กใหญปกคลุมเส้นทาง อาจล้มขวางทางได้
ส่วนการปลูกทุเรียนตนเองก็จะได้หาทาง และประสานงานทางเกษตรอําเภองาว หรือเกษตรจ้งหวัดลําปาง เพื่อหาทางช่วยเหลือให้คําปรึกษาต่อไป
และที่น่าชื่นชมคือชาวบ้านที่นี่รักและหวงแหนป่าต้นน้ำมาก ทําให้มีต้นไผ่หกออกหนาแน่น เมื่อฤดูฝนเข้ามาต้นไผ่หกจะออกหน่อชุก ชาวบ้านขุดหน่อในดินมากขายสร้างรายได้ดีมีพ่อค้าเดินทางมาซื้อถึงที่ในราคากิโลละ 8-10 บาท บางคนขายได้มากถึง 30-40 กิโลกรัม
นายธนาธร โล่ห์สุนทร กล่าวว่าในฐานะที่ตนเองเป็น ส.ส.ในเขต 2 ก็จะได้นําป้ญหาเหล่านี้เข้าไปในสภา โดยเฉพาะป้ญหาเร่งด่วนคือถนนเพราะระยะทางไม่ถึง 30 ก.ม.แต่ต้องใช้เวลาขับรถกว่า1-2ช.ม. ลองนึกถึงว่าหากมีเรื่องราวฉุกเฉินมีเจ็บป่วยกว่าจะเดินทางมาถึง รพ.หรือ รพสต. ประจําตําบลจะลําบากเพียงใด เมื่อได้เห็นความอดทนหรือเห็นชาวบ้านที่นี่หวงแหนป่าไม้ ไม่มีการเผาป่าก็รู้สึกประท้บใจมาก จึงสมควรยกย่องเป็นหมู่บ้านต้วอย่าง
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น