เงินหลายพันล้านบาทที่ไหลเข้าไปเป็นรายได้ของกองสลากแต่ละงวด
ล้วนเป็นเงินของคนยากคนจนทั้งสิ้น เมื่อเทียบกับรายได้ส่วนต่างที่ยี่ปั๊ว
ซาปั๊ว ได้กับเงินที่คนยาก คนจนได้จากการถูกรางวัลบ้าง
จากคนจนที่หากินกับหวยในฐานะผู้ค้ารายย่อย ต่างกันราวฟ้ากับเหว
ในแต่ละเดือนจะมีวันแห่งความหวังของชนผู้น้อยฐานะที่หวังว่าจะได้ลืมตาอ้าปาก
เดือนละ 2 ครั้ง คือ วันที่ 1 และ 16
ของแต่ละเดือน รางวัลที่ 1 รางวัลละ 2 ล้านบาท พ่อค้าแม่ค้าหัวใสก็จัดเป็นชุด ชุดเล็กชุดใหญ่ ชุดละ 8 ใบ 16 หมด 30 ใบ
ก็ว่ากันไปตามกำลังศรัทธาด้วยความหวังรวย อยากเป็นเศรษฐีร้อยล้านบ้าง
และส่วนใหญ่พวกคอหวยจะไม่ต่อราคาค่าหวยชุดที่ซื้อขายกันหลักพันบาท
เพราะถือเคล็ดว่าหาต่อราคาแล้วจะไม่ได้รับโชคลาภ
ราคาสลากกินแบ่งรัฐบาล
ค่าตัวอยู่ที่ใบละ 80 บาท แต่ขายใบละ 100-110 บาท
ต่างคนต่างถามในใจว่า ส่วนต่าง 30 บาท ไปอยู่ในกระเป๋าใคร?!
คำถามที่ไม่มีคำตอบ
จน คสช.ต้องมาคืนความสุขให้คนรากหญ้า สั่งขายลอตเตอรี่ 80 บาท
ลำปาง
มีผู้ค้ารายใหญ่ระดับยี่ปั๊ว ซาปั๊ว จำนวนไม่น้อย คนเหล่านี้หากินกับความหวังในโชคลาภของคนตัวเล็กๆ
จนกิจการเป็นปึกแผ่น แตกธุรกิจออกไปจนร่ำรวยทั่วหน้า
หากคิดตามหลักการกำไรขาดทุนแล้ว จัดว่าวงการหวย เป็นวงการที่ได้กำไรดีทีเดียว
เพราะทุนหวยจากหน้ากองสลากอยู่ที่ใบละ 80 บาท
ผ่านมือพ่อค้าคนที่สองคนที่สาม ต่อๆกันมา จนถึงท้องถิ่นที่ บวกกันไป 30 บาท จนถึงมือผู้ซื้อในจังหวัดต่างๆที่ ใบละ 110 บาท
คิดเป็นกำไรถึง 40% ซึ่งแผงขายหวย
รวมไปถึงผู้ค้าหวยที่เดินขายจะเห็นได้ว่าเพิ่มจำนวนขึ้นมากอย่างเห็นได้ชัด
นั่นหมายความว่า จำนวนหวยที่มีจำหน่ายในลำปางมีจำนวนไม่น้อย
กระแสเงินที่สะพัดในวงการหวยลำปางหลายสิบล้านบาทในแต่ละงวด
แต่ผู้ค้าหวยรายย่อยก็ยังไม่ลืมตาอ้าปากได้ซักทีมีแต่
หรือแร็ค ลานนา น่าจะไปขายหวยกับเขาบ้าง
หากมาประเมินตัวเลขกันแบบคร่าวๆ
ในแต่ละงวด มีการพิมพ์สลากกินแบ่ง ราวๆ 50 ล้านใบ
ราคาที่ออกจากกองสลากได้ยินมาว่าประมาณ คู่ละ 74.7 บาท
แล้วมาขายคู่ละ 80 บาท เรียกว่า
กองสลากฯได้กำไรใบละไม่กี่บาท แต่เมื่อหลุดออกมาจากยี่ปั๊วราคาโดดขึ้นทันที 15-20
บาท เป็นกำไรที่ยี่ปั๊วต้องไปจ่ายเพื่อให้ได้โควต้ามาครองครอบ
ซึ่งนั่นหมายถึง จากเดิมหวยใบละ 80 บาท จะอัพค่าตัวกลายเป็น 95-100
บาท จากนั้นก็ผ่านพี่ซาปั๊ว น้องซาปั๊ว มาเป็นทอดๆจน
ค่าตัวกลายหวยเป็นคู่ละ 110 บาท
โควตาหวยจากกองสลาก
จะถูกจัดแบ่งไปให้ยี่ปั๊วขาใหญ่ในประเทศไทยซึ่งก็มีอยู่ไม่กี่ราย
และส่วนหนึ่งจะส่งให้แต่ละจังหวัด แต่ก็ในสัดส่วนที่ไม่มาก
ทำให้ผู้ค้าหวยต้องไปรับมาจากยี่ปั๊ว ซาปั๊วกันอีกที ทำให้ราคาขายจึงสูงขึ้น
ว่ากันว่าก่อนหน้าที่ยี่ปั๊วจะได้รับโควต้าหวยไปนั้น
ก็จะมีขั้นตอนการจ่ายผลประโยชน์ให้แก่นักการเมือง
โดยระบบของสำนักงานสลากฯจะต่อสัญญาเป็นปีต่อปี
จึงทำให้นักการเมืองได้ประโยชน์จากจุดนี้มาก
เพราะว่าการอยู่แต่ละปีสามารถต่อรองขอประโยชน์มากขึ้นได้
และส่วนเกินของราคาที่เกิดขึ้นจึงตกเป็นภาระค่าใช้จ่ายของประชาชน
อย่างไม่ต้องสงสัย
ครั้นจะแก้ปัญหาเรื่องหวยแพง
โดยการออกหวยออนไลน์ นั่นก็อาจไม่ใช่การแก้ปัญหาที่ตรงจุด
เพราะปัญหาหวยแพงตอนนี้มันอยู่ที่ระบบการจัดโควต้าหวยอย่างไม่เป็นธรรม สังเกตได้จากการที่ยี่ปั๊วรายใหญ่ที่ผูกขาด
ซึ่งนั่นหมายถึงประโยชน์อันมหาศาล แต่หากจะบอกว่าถ้าราคาแพง
คนซื้อก็ไม่ต้องไปซื้อก็คงไม่ได้
เพราะนั่นเป็นความหวังเล็กๆแต่ยิ่งใหญ่ของคนรากหญ้า
การถูกหวย
ร่ำรวยจากสลากกินแบ่งรัฐบาล ก็ไม่ต่างอะไรกับการได้คู่ครองดีๆซักคน เพราะรางวัลที่
1 มีโอกาสถูกเพียง 0.0001% รางวัลที่
2 มีโอกาสเพียง 0.0005% รางวัลที่ 3
โอกาสมากขึ้นมาอีกหน่อย อยู่ที่ 0.001% ส่วนรางวัลเลขท้าย
2 ตัวมีโอกาสถูกอยู่ที่ 1% ถึงโอกาสจะมีน้อยซักเพียงใดแต่หากชีวิตไม่สิ้นหวัง
ความหวังเล็กๆความสุขเล็กของการได้ลุ้นของคนรากหญ้าจะยังอยู่ต่อไป
หวยจึงเป็นสิ่งเดียวที่หล่อเลี้ยงความหวังของคนจน อย่างน้อยเดือนละ 2
ครั้ง ถึงแม้จะเป็นความรวยในจินตนาการที่คล้ายสร้างปราสาททราย
รอวันที่ 1 กับ 16 ปราสาททรายก็ถูกคลื่นซัดพังทลายไปเสียทุกครั้ง
(หนังสือพิมพ์ลานนาโพสต์ฉบับที่ 985 ประจำวันที่ 4 - 10 กรกฎาคม 2557)
