ผ่านห้วงเวลาไฟไหม้ฟางมาแล้วในที่สุด ชะตากรรมของแม่น้ำวังที่เคยมีความหวังเพียงวาบหนึ่งที่ราวปีที่แล้วระดมพลรักษ์แม่น้ำวังกลางเมืองก็พลันดับสลายลง มาวันนี้แม่น้ำวังกลับมาตื้นเขิน ลอยไว้ด้วยตะไคร่และคราบไคลสกปรก และกลุ่มกอผักตบชวา หน่วยงานที่เคยมีบทบาทเป็นแม่งานใหญ่เงียบงัน คล้ายไม่เคยรู้จักแม่น้ำวังมาก่อน แม่น้ำวังถูกทอดทิ้งอีกครั้ง ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของกรมเจ้าท่ามาดูดทรายเพื่อลอกแม่น้ำ แต่การรณรงค์ การบังคับใช้กฎหมายอย่างที่เคยลั่นวาจาไว้ ดูจะเงียบหายไปในกลีบเมฆ
เมื่อหน่วยงานที่รับผิดชอบ กลับคืนสู่ความเป็นราชการไม่สั่งไม่ทำ ไม่สร้างแรงกดดัน ไม่เคลื่อน ชาวบ้านที่เคยตื่นตัวก็กลับเงียบเหงา และไม่ใส่ใจแม่น้ำวังอีก ทั้งที่ความสำคัญของแม่วังไม่ได้ลดลง
แม่น้ำวัง เป็นแม่น้ำสายสำคัญที่ไหลพาดผ่านเมืองลำปาง คล้ายแม่น้ำเจ้าพระยาไหลผ่านเป็นเส้นเลือดใหญ่หล่อเลียงชีวิตคนกรุงเทพ และชุมชนในที่ราบลุ่มภาคกลาง แต่ที่มีความแตกต่าง คือ แม่น้ำวังไม่ได้เป็นลมหายใจของชีวิตคนลำปางเหมือนเช่นในอดีตอีกแล้ว เนื่องเพราะความไม่ใส่ใจ การปล่อยปละละเลยของหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง ประกอบกับความเฉยชาของคนลำปางบางกลุ่มที่ไม่ได้ตระหนักว่าลำน้ำแห้งผาก เต็มไปด้วยตะไคร่ ขยะและซากสิ่งปฎิกูลที่อยู่ตรงหน้าพวกเขานี้เคยเป็นอู่ข้าว อู่น้ำ เป็นเส้นทางคมนาคมขนส่งสินค้า เป็นทรัพยากรท้องถิ่นที่ทรงคุณค่ายิ่งเมื่อกาลก่อน
ด้วยความสำนึก “รักบ้านเกิด” และตระหนักถึงบทบาทของสื่อมวลชนท้องถิ่นในการทำหน้าที่เป็นกระจกสะท้อนสังคม อีกทั้งบทบาทของหนังสือพิมพ์ชุมชน ที่ต้องให้ความสำคัญกับชุมชน กองบรรณาธิการ “ลานนาโพสต์” ยังคงเกาะติดและนำเสนอเรื่องราวของแม่น้ำวัง โดยมีความมุ่งหวังที่จะจุดประกายให้หน่วยงานที่เกี่ยวข้อง รวมทั้งคนลำปาง ได้ตื่นตัว ช่วยกันฟื้นฟูแม่น้ำวัง ให้หลุดพ้นจากภาวะที่เราเรียกว่า สายน้ำแห่งความวังเวง
โดยเป้าหมายที่ต้องการผลักดันให้เกิดการปฏิบัติอย่างจริงจัง กองบรรณาธิการ จึงได้นำเสนอข่าว บทความ ภาพถ่าย บอกเล่าเรื่องราวของแม่น้ำวังอย่างละเอียด รอบด้าน และต่อเนื่อง ผลจากการเสนอเรื่องราวเหล่านี้ ได้นำไปสู่การตื่นตัวครั้งใหญ่ของชุมชนลำปาง และหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง เริ่มจากปฎิบัติการทำความสะอาด ฟื้นฟู แม่น้ำวังครั้งใหญ่ หรือบิ๊กคลีนนิ่งแม่น้ำวัง ด้วยความร่วมมือของทางการและชาวบ้าน มีการวางแผนระยะยาวของหน่วยงานต่างๆ ในการจัดการปัญหาแม่น้ำวังอย่างยั่งยืน
ถึงแม้ว่าประเด็นปัญหาท้องถิ่น เช่น ปัญหาสิ่งแวดล้อม การอนุรักษ์ธรรมชาติ และความหวงแหนทรัพยากรชุมชน จะได้รับการนำเสนอในหนังสือพิมพ์ท้องถิ่นน้อยมาก และแม้ว่า ความคาดหวังจะผลักดันการเปลี่ยนแปลงสังคมและชุมชนด้วยข่าวท้องถิ่นในหนังสือพิมพ์ท้องถิ่น จะเป็นเรื่องที่ห่างไกลความจริง แต่ด้วยความมุ่งมั่นและความสำนึกตระหนักในวิชาชีพสื่อมวลชน อีกทั้งความเชื่อมั่นในคุณค่าของข่าว ก็ได้พิสูจน์ให้เห็นว่าสามารถปลุกสำนึกคนลำปาง ให้หันกลับมามองสิ่งที่มีค่าใกล้ตัวที่เคยถูกมองข้ามไปได้
ผลจากการนำเสนอข่าว บทความ บทวิพากษ์วิจารณ์ ภาพถ่าย ในเวลาต่อมา ได้แสดงหลักฐานความสำเร็จในประการหนึ่ง จากการได้รับการตัดสินรางวัล ชมเชย จากการประกวดข่าวอนุรักษ์ธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม ประจำปี 2556 และ 2557 ของชมรมนักข่าวสิ่งแวดล้อม สมาคมนักข่าวนักหนังสือพิมพ์แห่งประเทศไทย ถึง 2 ปี ซ้อน ขณะที่ในชุมชน โครงการต่างๆในการฟื้นฟูแม่น้ำวังก็ยังคงดำเนินต่อไป
“ลานนาโพสต์” ยังคงให้ความสำคัญกับเรื่องราวของแม่น้ำวัง ในฐานะที่เป็นเส้นเลือดใหญ่ของลำปาง โดยมุ่งหวังจะให้พื้นที่นี้เป็นพลังเล็กๆในการขับเคลื่อนสังคม แม้จะมิใช่เรื่องใหญ่โตระดับชาติ แต่ก็มีความสำคัญและคุณค่าสำหรับคนในท้องถิ่น และด้วยความตระหนักในบทบาท หน้าที่ของหนังสือพิมพ์ชุมชน ที่มีส่วนรับผิดชอบชุมชนและสังคม เช่นเดียวกับภาคส่วนอื่นๆ
น่าเสียดายที่พลังเล็กๆที่ทุ่มเทลงไป จนกระทั่งได้รับการตอบสนองอย่างยิ่งใหญ่กว้างขวางที่ผ่านมา กำลังจะสูญเสียไป ด้วยความละเลยเพิกเฉย ของหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง ลานนาโพสต์ยังหวังว่า ภาวะที่แม่วังสะอื้นไห้อีกครั้งหนึ่ง จะได้รับการเหลียวมอง และคิดได้ในสิ่งที่ทุ่มเทมาตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา
ถ้าเราปล่อยให้เส้นเลือดใหญ่นี้เปราะบางต่อไปอีก ลำปางทั้งเมืองซึ่งเสมือนเรือนร่างทั้งหมดก็จะป่วยไข้รักษาไม่หาย
(หนังสือพิมพ์ลานนาโพสต์ ฉบับที่ 1032 วันที่ 12 - 18 มิถุนายน 2558)
