แม่เมาะวิกฤติน้ำไหลรินเดือดร้อนหนัก หินปูนเกาะท่อ กปภ.โยนกลอง

จำนวนผู้เข้าชม

ชาวบ้านใหม่ฉลองราช ต.สบป้าด อ.แม่เมาะ เดือดร้อนหนักกว่าเดิม จากที่น้ำมีหินปูนสูงจับเป็นก้อนในท่อส่งน้ำ ทำให้น้ำไหลน้อย ร้องขอให้หน่วยงานที่เกี่ยวข้องเข้าช่วยเหลือ  “มะลิวรรณ” เผยมีอีกหลายหมู่บ้านที่ประสบปัญหา เคยร้องขอประปาภูมิภาคแต่ไม่เคยได้การตอบรับ อ้างข้ามเขตเทศบาลกับ อบต.

จากกรณีที่ชาวบ้าน บ้านใหม่ฉลองราช หมู่ 8 ต.สบป้าด อ.แม่เมาะ จ.ลำปาง ได้รับความเดือดร้อนจากปัญหาน้ำประปาไหลน้อย เนื่องจากมีหินปูนก่อตัวจนเต็มท่อส่งน้ำ ทำให้ชาวบ้านมีน้ำใช้ไม่เพียงพอต่อความต้องการ  ทั้งนี้ ผู้สื่อข่าวได้ลงพื้นที่ตรวจสอบพบว่า โดยมีนางรัศมี ทองไทย ราษฎรบ้านใหม่ฉลองราช หมู่ที่ 8 ต.สบป้าด อ.แม่เมาะ ผู้มีหน้าที่เปิดปิดน้ำประปาประจำหมู่บ้าน นำไปดูท่อน้ำประปาต้นเหตุ ก็พบว่ามีภายในท่อส่งน้ำเต็มไปด้วยหินปูนอัดแน่นอยู่จริง 

นางรัศมี ทองไทย  เปิดเผยว่า ตลอดระยะเวลา 10 กว่าปี ที่ผ่านมา น้ำประปาไหลน้อย และกัดกร่อนภาชนะต่างๆ รวมถึงทำให้คันผิวเป็นผดผื่น บางคนแพ้ ต้องไปพบแพทย์ และส่งผลกับสุขภาพร่างกาย รวมกับช่วงนี้อากาศร้อน ทำให้น้ำมีน้อย และน้ำประปายังไหลน้อยลงไปอีก  จึงแจ้งให้ผู้ใหญ่บ้านเรียกช่างให้มาซ่อมดู เพราะคิดว่าภายในท่อส่งน้ำน่าจะมีอะไรอุดตัน และเมื่อเปิดท่อส่งน้ำก็ต้องตกใจ เพราะสิ่งที่เห็นคือหินปูนที่อัดแน่นภายในท่อส่งน้ำ เป็นเหตุให้น้ำไหลไม่สะดวก ที่ผ่านมาก็ทราบว่าในพื้นที่มีหินปูนมาก แต่ก็ไม่คิดว่าจะอุดตันมากมายขนาดนี้

ด้านนายอรรถเทพ สมัครธัญกิจ ราษฎรบ้านฉลองราช ได้นำแท่งตรวจคุณภาพน้ำประปา มาวัดค่าความปลอดภัย ของน้ำประปาบาดาลที่ยังไม่ได้กรอง สูงถึง 400 มก. ส่วนที่กรองและส่งให้ชาวบ้านใช้ 300 มก. ขึ้นไป ซึ่งถือว่ามีค่าสูงมากกว่ามาตรฐาน ทราบว่ามาตรฐานน้ำประปาที่ใช้ค่าความปลอดภัยต้องอยู่ที่150-200  มก. ซึ่งโรงไฟฟ้าได้มาขุดสระบาดาลไว้ให้ที่หน้าหมู่บ้าน เพื่อจะทำน้ำประปาหน้าพื้นผิวดิน แต่ติดปัญหาเรื่องที่ว่าหมู่บ้านฉลองราชนี้ เป็นพื้นที่ป่าทำอะไรไม่ได้มากต้องขออนุญาตก่อน และก็ผ่านมาเป็น 10 ปียังไม่ได้รับการแก้ไข อยากให้หน่วยงานที่เกี่ยวข้องเข้ามาร่วมกันแก้ไขปัญหานี้ เพื่อความปลอดภัยทางสิ่งแวดล้อมและด้านสาธารณสุข ของชาวบ้านด้วย

นายเกรียติ ปินตา ผู้ใหญ่บ้านใหม่ฉลองราช เปิดเผยว่า ชาวบ้านได้รับความเดือดร้อนมาหลายปี ตั้งแต่เรื่องที่น้ำประปาบาดาล ไหลน้อยและมีค่าหินปูนสูงกว่ามาตรฐาน ในเวลานี้ น้ำไม่ไหลอีก ชาวบ้านเคยร้องเรียนไปทั้งภาครัฐและรัฐวิสาหกิจ หรือประปาส่วนภูมิภาค ต่างรับเรื่องไว้ และเงียบ แต่ชาวบ้านก็พยายามร่วมตัวช่วยตัวเอง คือนำเงินเก็บของหมู่บ้านที่เหลือจากค่าน้ำในแต่ละเดือนมาซ่อมแซมปรับปรุง ตอนนี้ปั๊มเสียทำให้ปั้มน้ำไม่ขึ้น  สาเหตุจากน้ำมีหินปูนจับเกาะมาก ทำให้ซับเมอร์สเสียหาย ก็ขอให้หน่วยงานที่เกี่ยวข้องช่วยมาดูแล ช่วยแก้ไขปัญหาให้ชาวบ้านด้วย

เช่นเดียวกับ นายเมย กันอูป ส.อบต.สบป้าด  กล่าวว่า ได้ทำหนังสือร้องเรียนไปยังหน่วยงานหลายแห่งแต่ทุกอย่างก็เงียบ คำตอบคือติดพื้นที่ป่าไม่ได้อยู่ในพื้นที่รับผิดชอบ โยนกันไปกันมา ตอนนี้ผ่านมาเป็น10ปี ชาวบ้านเดือดร้อนมากจริงๆ ขอร้องหน่วยงานที่เกี่ยวข้องช่วยแก้ไข

ไม่เฉพาะเพียงบ้านใหม่ฉลองราชเท่านั้นที่มีปัญหาเรื่องน้ำประปามีหินปูน  ในส่วนของชุมชนม่อนหินฟู หมู่ 5 ซึ่งเป็นหมู่บ้านราษฎรที่ได้รับการอพยพเช่นกัน  ซึ่งนางมะลิวรรณ นาควิโรจน์  ประธานเครือข่ายสิทธิผู้ป่วยแม่เมาะ เปิดเผยว่า  ในเรื่องนี้เคยพูดกับหลายหน่วยงาน แต่ก็ไม่มีการดำเนินการแก้ไขปัญหาความเดือดร้อน  นอกจากน้ำเป็นหินปูนแล้วน้ำยังไม่พอใช้เพราะพื้นที่ที่รัฐบาลจัดไว้รองรับการอพยพ เป็นพื้นที่ภูเขาหินปูน และเป็นสภาพป่าเสื่อมโทรม เพาะปลูกอะไรก็ไม่ได้ผล  มาโดนน้ำหินปูนทำให้เกิดปัญหาตามมามากมาย เช่น ไม่สามารถบริโภคอุปโภคได้ต้องซื้อน้ำกินน้ำใช้ ส่วนน้ำที่ใช้อยู่ในการอาบซักผ้า ก็มีปัญหาหินปูนเกาะภาชนะ หรือแม้แต่ก๊อกน้ำ ฝักบัว ก็พังเสียหายต้องเปลี่ยนบ่อย  รวมถึงมิเตอร์มาตรวัดน้ำก็พังบ่อย เพราะปัญหาหินปูนอุดตันท่อส่งน้ำ

ซึ่งระบบน้ำประปาเป็นรูปแบบขุดเจาะบาดาลในหมู่บ้านมาใช้ ผู้รับผิดชอบคือกรรมการหมู่บ้านนั้นๆที่ได้รับมอบหมายจากมติหมู่บ้าน ไม่เคยมีหน่วยงานเข้ามาแก้ไข กลับปล่อยให้ชาวบ้านอยู่ตามเวรตามกรรม นี่เป็นการเสียสละพื้นที่อยู่อาศัยเดิมให้รัฐ  ซึ่งควรจะพัฒนาคุณภาพชีวิตชาวบ้านให้ดีกว่า  นอกจากนี้การร้องขอเชื่อมต่อประปาภูมิภาคที่ชาวบ้านเชื่อว่าจะได้ใช้น้ำคุณภาพดีเหมือนชุมชนในเขตเทศบาล ก็ไม่มีการตอบรับ มีการอ้างว่าข้ามเขต  ซึ่งเราอยู่ตำบลสบป้าด แต่ต้องข้ามทางรถไฟที่กั้นเขตเทศบาลตำบลแม่เมาะกับหมู่บ้าน  เรื่องนี้เป็นหน้าที่รัฐต่อรัฐต้องเจรจากัน เพื่อแก้ปัญหาความเดือดร้อนของชาวบ้าน ไม่ใช่ให้ชาวบ้านต้องดิ้นรนด้วยตัวเอง  นางมะลิวรรณ กล่าว

 (หนังสือพิมพ์ลานนาโพสต์ ฉบับที่ 1228 วันที่ 10 - 16 พฤษภาคม 2562)