วันอาทิตย์ที่ 27 ตุลาคม พ.ศ. 2556

Lampang Exotic Pets Club มิตรภาพนอกกรอบ


ฮัลโหล ฮัลโหล ชาวบ้านร้านตลาดเอ๋ย บ้านไหนมีงูเข้าบ้าน อย่าได้โปรดมาตามฉันเลย ฉันไปจับงูให้ท่านไม่ได้ดอก ฉันก็กลัวโดนกัด ไอ้ฉันก็แค่คนเลี้ยงงูเท่านั้นเอง

ข้อความชวนให้ยิ้มอารมณ์ดีวางอยู่บนกล่องพลาสติกใส ด้านในมีงูบอลไพธอลลวดลายสวยนอนขดอยู่อย่างสงบ ถัดไปยังมีกล่องพลาสติกใสเรียงรายอยู่หลายกล่อง พร้อมคำบรรยาย นอกจากงูเหลือมทรายแซนด์บัว งู Corn Snake สีส้มสดสวย และงูอีกหลายชนิดแล้ว ก็ยังมีแมงมุม กิ้งก่าเครามังกร และกิ้งก่าคาเมเลียนจอมเปลี่ยนสี ที่เรียกความสนใจจากคนผ่านไปผ่านมาได้ไม่น้อย โดยเฉพาะเด็ก ๆ ในขณะที่พ่อแม่กลับทำหน้าเบ้ เดินเลี่ยงไปเสียไกล

นี่คือพื้นที่เล็ก ๆ ของ Lampang Exotic Pets Club เหล่าคนรักสัตว์แปลกที่มารวมตัวกันทุกวันเสาร์-อาทิตย์ในกาดกองต้า บริเวณซอยสะพานวัดเกาะฯ เพื่อพบปะพูดคุยกันถึงสัตว์เลี้ยงของพวกเขา โดยแต่ละชนิดที่นำมาตั้งโชว์ก็ไม่ใช่เพื่อขาย แต่หวังว่าจะมีใครสักคนสนใจ และพวกเขาก็จะให้ความรู้ในการเลี้ยงอย่างถูกต้องเท่านั้นเอง

อาจพูดได้ว่า อนุวัตร์ แสงเจริญกูล เป็นหัวเรี่ยวหัวแรงของกลุ่ม ชายหนุ่มผู้หลงใหลงูและเลี้ยงงูเป็นงานอดิเรกบอกว่า เขาเลี้ยงงูเขียวปากจิ้งจกตัวแรกตอนอายุ 14 ปี จากนั้นก็เลิกร้างไป แล้วกลับมาสนใจการเลี้ยงสัตว์แปลกอีกครั้งเมื่อหลายปีก่อน หลังจากนั้นก็ได้รวมกลุ่มในเฟสบุกกับเพื่อน ๆ 4-5 คนที่รักสัตว์แปลกเหมือนกัน กระทั่งคิดที่จะขยายฐานของกลุ่มด้วยการมารวมตัวที่กาดกองต้า เปิดพื้นที่ให้แต่ละคนนำสัตว์เลี้ยงของตนเองมาโชว์ นั่งลงพูดคุยกันอย่างออกรส ซึ่งก็ได้ผล เพราะทุกวันนี้เฉพาะในจังหวัดลำปาง พวกเขามีสมาชิกในนาม Lampang Exotic Pets Club แล้วกว่าครึ่งร้อย แต่หากนับรวมสมาชิกจากทั่วประเทศจะมีมากถึง 450 คนเลยทีเดียว

เราเป็นกลุ่มจากต่างจังหวัดกลุ่มเดียวในโลกออนไลน์ที่คึกคักครับ อนุวัตร์พูด อาจเพราะพวกเราไม่เน้นธุรกิจ แต่จะพูดคุยแลกเปลี่ยนความรู้กันด้วยมิตรภาพมากกว่า แล้วอีกอย่างกลุ่มของเราไม่สนับสนุนการค้าสัตว์ป่า หรือสัตว์ที่อยู่ในอนุสัญญาไซเตสครับ เรียกว่าสัตว์เลี้ยงพวกนี้เป็นลูกเพาะ ไม่ใช่ลูกป่าอย่างที่หลายคนสงสัยว่าเลี้ยงแล้วจะผิดกฎหมายหรือเปล่า

อย่างที่อนุวัตร์บอก กลุ่มของเขาเคร่งครัดในเรื่องนี้ คำว่า Exotic Pets ของกลุ่มจึงครอบคลุมชนิดของสัตว์ที่ไม่ได้เป็นสัตว์ป่าสงวน หรือสัตว์ป่าคุ้มครอง โดยเป็นชนิดที่ไม่ได้อยู่ในพระราชบัญญัติสงวนและคุ้มครองสัตว์ป่า พ.ศ. 2535 รวมทั้งไม่ได้ถูกจัดเป็นสัตว์ป่าที่ใกล้จะสูญพันธุ์ในหนังสือปกสีแดงของสหพันธ์ระหว่างประเทศเพื่อการคุ้มครองธรรมชาติและทรัพยากรธรรมชาติ (IUCN) และไม่ได้ถูกจัดเป็นชนิดที่ควบคุมทางการค้าตามที่ระบุไว้ในบัญชีที่ 1 และบัญชีที่ 2 ตามอนุสัญญาว่าด้วยการค้าระหว่างประเทศซึ่งชนิดของสัตว์ป่าและพืชป่าที่ใกล้จะสูญพันธุ์ (CITES)

เช่นนี้ สัตว์แปลกของสมาชิกในกลุ่มอย่างงู กิ้งก่า เต่า แมงมุม หนูแฮมสเตอร์ ชูการ์ไกลเดอร์ ดอร์เมาส์ เฟอเรต ตุ๊กแกเสือดาว ชินชินลา แม้จะเป็นสัตว์สายพันธุ์จากต่างประเทศ แต่ก็ผ่านการเพาะเลี้ยงในประเทศไทยมาหลายรุ่น หรือที่คนเลี้ยงสัตว์แปลกเรียกว่า ลูกเพาะ และไม่อาจมีชีวิตอยู่ได้ในธรรมชาติอีกแล้ว ชีวิตของพวกมันจึงขึ้นอยู่กับคนเลี้ยงอย่างแท้จริง

การเลี้ยงสัตว์แปลกสักตัวจึงไม่ใช่เรื่องง่าย อนุวัตร์แนะนำว่า ก่อนอื่นต้องถามใจตัวเองว่าชอบสัตว์พวกนี้จริง ๆ หรือเพียงแค่เห่อตามกระแส เพราะสัตว์แปลกมีราคาสูง และบางชนิดอายุยืนถึง 20 ปี เมื่อใจตอบว่ารักจริง ก็ควรศึกษาหาข้อมูลอย่างรอบด้าน ทั้งการเตรียมสถานที่ การทำความเข้าใจกับคนในครอบครัว เรื่องการหาอาหาร รวมทั้งเรื่องกำลังทรัพย์ในระยะยาวก็ไม่ควรมองข้าม เมื่อมีข้อมูลและความพร้อมเพียงพอ ทางกลุ่มก็พร้อมที่จะช่วยเป็นที่ปรึกษาอีกแรง

หากความสุขของการได้เลี้ยงสัตว์สักตัว อยู่ที่การได้รักและถูกรัก การได้รับความจงรักภักดี การโอบกอด เคล้าเคลีย แล้วความสุขในการเลี้ยงสัตว์แปลกของพวกเขาเหล่านี้ อยู่ที่สิ่งใดกันเล่า ในเมื่อสัตว์ส่วนใหญ่ล้วนเป็นสัตว์เลือดเย็น ไม่ได้รู้สึกถึงความรักที่เจ้าของมีให้สักนิด

อนุวัตร์ตอบว่า ความรู้สึกของเขาคงคล้ายกับคนชอบเลี้ยงปลา แค่มีความสุขที่ได้เห็นการเติบโตอย่างสมบูรณ์ ได้ตกแต่งที่อยู่อาศัยให้ ได้นั่งลงดูพฤติกรรมต่าง ๆ โดยเฉพาะตอนงูลอกคราบ หากคราบของงูยาวสวย ก็แสดงว่าสัตว์เลี้ยงของเขาสุขภาพดี และนั่นทำให้เขาภูมิใจที่สุด

งูที่กลุ่มเราเลี้ยงเป็นงูไม่มีพิษครับ และความเป็นลูกเพาะทำให้มีความก้าวร้าวน้อยมาก แต่เราก็ต้องมีความรู้ในการจับงูอย่างปลอดภัยด้วย เอาเข้าจริง ๆ คนเลี้ยงงูจะได้แผลจากงูน้อยกว่าได้แผลจากหมาแมวเสียอีก

ส่วนเจ็กอา ผู้หลงใหลกิ้งก่าบอกว่า ความสุขของเขาคือการได้เรียนรู้เกี่ยวกับธรรมชาติของกิ้งก่าแต่ละตัว ช่วงเวลาให้อาหาร หรือการได้นำกิ้งก่าออกมาวางไว้บนฝ่ามืออุ่น สำหรับเขามันคือช่วงเวลาแห่งความผูกพัน แม้เมื่อมันเจ็บป่วย หรือตายจาก ก็สามารถหลั่งน้ำตาได้ไม่ต่างจากสูญเสียเพื่อนรัก


อาจเป็นเรื่องราวของมนุษย์กับสัตว์ที่หลายคนยังไม่พร้อมทำความเข้าใจ แต่หากใครสักคนก้าวข้ามความกลัว เขาคนนั้นจะได้รู้จักมิตรภาพในอีกรูปแบบหนึ่งที่อยู่เหนือข้อจำกัดแห่งคำว่ารูปลักษณ์ ทว่าสวยงามไม่แตกต่าง

(ร้อยเรื่องราว ฉบับที่ 949 วันที่ 25 - 31 ตุลาคม 2556)
Share:

18 ปี ลานนาโพสต์

โครงการปั้นดาว

โครงการปั้นดาว
ขับเคลื่อนโดย Blogger.

จำนวนการดูหน้าเว็บรวม

สถิติการเข้าชมเว็บไซต์