จากการถอดบทเรียนในระดับภาคเหนือ ซึ่งให้ความสนใจในสองประเด็นหลักคือ ปัญหาการสูบบุหรี่และเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ และ ประเด็นเรื่องการบริโภคอาหารที่ปลอดภัยและถูกหลักโภชนาการในโรงเรียน โดยโรงเรียนจอมทอง อำเภอจอมทอง จังหวัดเชียงใหม่ ทำโครงการ ”ลูกจอมทองร่วมใจ ขับไล่สิ่งมอมเมาชีวิต” ,โรงเรียนตาคลีประชาสรรค์ อำเภอตาคลี จังหวัดนครสวรรค์ ทำโครงการ”พัฒนาศักยภาพในการป้องกัน การสูบบุหรี่ของนักเรียนโรงเรียนตาคลีประชาสรรค์” ,โรงเรียนนาทรายวิทยาคม อำเภอลี้ จังหวัดลำพูน ทำโครงการ”ส่งเสริมปลูกฝังทักษะชีวิตในวัย Teen Age” และโรงเรียนบ้านดง อำเภอทุ่งหัวช้าง จังหวัดลำพูน จัดทำโครงการ”ลดปัญหาการสูบบุหรี่แบบมีส่วนร่วม ขององค์กรในชุมชนเพื่อสุขภาวะเด็กและเยาวชน โรงเรียนบ้านดง” ส่วนโรงเรียนที่ทำเกี่ยวกับประเด็นสุขภาวะส่งเสริมการสร้างพฤติกรรมและค่านิยม การ บริโภคอาหารที่ปลอดภัยและถูกหลักโภชนาการในโรงเรียน คือ โรงเรียนบ้านป่าหัด อำเภอปัว จังหวัดน่าน ทำโครงการ”การจัดการศึกษาแบบมีส่วนร่วมขององค์กรในชุมชนเพื่อสุขภาวะเด็กและเยาวชนบ้านป่าหัด อำเภอปัว จังหวัดน่าน , โรงเรียนบ้านโป่งแดง อำเภอทุ่งหัวช้าง จังหวัดลำพูน จัดทำโครงการ”การบริโภคอาหารที่ปลอดภัยแบบมีส่วนร่วมขององค์กรในชุมชนเพื่อสร้างสรรค์เด็กและเยาวชน ,โรงเรียนบ้านโป่งแดง อำเภอทุ่งหัวช้าง , โรงเรียนบ้านศรีเตี้ย อำเภอบ้านโฮ่ง จังหวัดลำพูน ทำโครงการ”อาหารปลอดภัยใส่ใจสุขภาพ โรงเรียนบ้านศรีเตี้ยเหล่าดู่และหนองยวง , โรงเรียนบ้านหนองปลาสะวาย อำเภอบ้านโฮ่ง จังหวัดลำพูน ทำโครงการ”ส่งเสริมการสร้างพฤติกรรมและค่านิยมในการบริโภคอาหารที่ปลอดภัยและถูกหลักโภชนาการในโรงเรียนบ้านหนองปลาสะวาย” และ โรงเรียนบ้านวังไทร อำเภอบ้านด่านลานหอย จังหวัดสุโขทัย จัดทำโครงการ”การจัดการศึกษาแบบมีส่วนร่วมเพื่อสุขภาวะคนไทยในเครือข่ายชุมชน โรงเรียนบ้านวังไทร”
โดยโครงการทั้งหมด เน้นใช้กระบวนการเรียนรู้ร่วมกัน
ทั้ง โรงเรียน ชุมชน พ่อแม่ผู้ปกครอง ส่วนใดส่วนหนึ่งทำไม่สำเร็จแน่นอน
ถ้าโรงเรียนทำ แต่ชุมชน พ่อแม่ผู้ปกครองไม่ทำก็จะไม่สำเร็จ ดังนั้น
จำเป็นต้องทำไปด้วยกัน เรียนรู้ไปพร้อมกัน อย่างการทำเรื่องอาหารปลอดภัย
ที่เน้นเรื่องผักปลอดสารพิษ และเกษตรแบบพอเพียง เมื่อโรงเรียนทำ
นักเรียนก็นำกลับไปทำต่อที่บ้าน ในชุมชน หรือเรื่องการสูบบุหรี่ ดื่มเหล้า
ที่เด็กติดพฤติกรรมมาจากในครอบครัวในชุมชน ก็ต้องกลับไปช่วยกันปรับเปลี่ยนพฤติกรรมตั้งแต่ในห้องเรียน
ในโรงเรียน ในบ้าน
ซึ่งหมายถึงทุกส่วนที่อยู่รอบตัวเด็กก็จะต้องมีส่วนร่วมด้วยกันทั้งหมด
จากผลการดำเนินงานที่ผ่านมา พบว่า
เด็กนักเรียนสามารถที่จะเรียนรู้ปัญหาได้ด้วยตัวเอง
คิดที่จะแก้ไขปัญหาโดยการสร้างการมีส่วนร่วมและใช้กิจกรรมปรับเปลี่ยนพฤติกรรมเพื่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลง
นอกจากนี้ยังพบว่ามีการขยายหลักแนวคิดและเครือข่ายไปในโรงเรียนใกล้เคียง
และกลุ่มเยาวชนเพิ่มมากขึ้น โดยหวังว่าหากมีโรงเรียนใดต้องการขยายเครือข่ายหรือเข้าร่วมโครงการ
สามารถศึกษาดูงานได้จากโรงเรียนทั้ง 9 แห่งนี้
(หนังสือพิมพ์ลานนาโพสต์ฉบับที่ 1003 ประจำวันที่ 7 - 13พฤศจิกายน 2557)