จำได้ว่าเพื่อนของพี่สาวคนหนึ่งเป็นหนุ่มเกาะคามาเรียนโรงเรียนบุญวาทย์มอปลาย เย็นลงก็นั่งเกากีต้าร์ร้องเพลงคลอให้พี่สาวกับเพื่อน ๆ ที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามฟังทุกเย็นที่หาดทรายสะอาดทอดโค้งไปริมน้ำ จำเนื้อเพลงได้ท่อนเดียวดังนี้ “ริมน้ำแม่วัง ยังฝังใจจำ ทุกเช้าทุกค่ำเรายังจำได้ เดินเล่นริมธาร น้ำผ่านรินไหล แม่วังฝังใจ ไม่มีวันลืมเลือน” ท่อนอื่นจำไม่ได้เพราะมันนานมาแล้ว ตั้งแต่ก่อนปี 2500 โน่น
ตอนนี้ปี
2559 ริมน้ำแม่วังไม่มีหาดทรายยาวให้เด็กวิ่ง ไม่มีน้ำใสไหลรินเป็นตัวปลาแล้วค่ะ
เพราะถูกผักตบชวายึดครองพื้นที่เต็มแม่น้ำเกือบตลอดสาย
ก่อนนี้เคยได้ยินโครงการอีสานเขียว ตอนนี้คงเป็นโครงการแม่วังเขียว
น่าจะมีรายการส่งเสริมการท่องเที่ยวลำปางเพิ่มขึ้นอีกแห่งหนึ่งใส่ลงไปในแผ่นพับที่แจก
คือเชิญนักท่องเที่ยวทุกชาติทุกภาษานั่งรถม้าเลียบเมืองตามถนนริมแม่น้ำ ชมความเขียวสดของผักตบชวาที่ดูแล้วสบายตาสดชื่นหัวใจไปอีกแบบนึงค่ะ
เห็นข่าวในทีวีแทบทุกช่องเมื่อวานนี้
ฯพณฯ
นายกรัฐมนตรีเห็นภาพผักตบชวาที่แน่นขนัดหน้าเขื่อนเจ้าพระยาจังหวัดชัยนาทแล้วสั่งเข้มกำจัดด่วน
ผู้ว่าราชการจังหวัดชัยนาทขอความร่วมมือหลายภาคส่วนช่วยกำจัดทันที
รถหรือเรือแบ๊คโฮลลงไปตักผักตบชวาที่ข่าวว่ามีน้ำหนักหลายตันขึ้นจากแม่น้ำ
เพราะท่านสั่งให้กำจัดตลอดลงไปตามลำน้ำเจ้าพระยาจนถึงอยุธยาแน่ะ
ที่แม่น้ำวังมีการกำจัดเหมือนกัน
ตรงโน้นนิดตรงนี้หน่อย พอถ่ายรูปลงสื่อแล้วก็เลิก ผักตบชวาที่เหลืออยู่ก็งอกเงยงดงามโดยที่ไม่มีใครมาขอพื้นที่คืนอีก
น่าเห็นใจหน่วยงานทุกภาคส่วนที่มีงานล้นมือจริง ๆ
แค่ตามจับผู้ทำลายความมั่นคงกับผู้คนที่ “รับหรือไม่รับ” ก็ทำกันแทบไม่หวัดไม่ไหวแล้ว จับทางเหนือยกครัว อ้าว ไปโผล่ทางอีสาน
สั่งห้ามทางภาคอีสานไม่ทันขาดคำ ภาคใต้ประกาศกร้าวจากหลายจังหวัด
ป้านินดูข่าวแล้วสงสารทหารตำรวจที่ขนผู้ต้องหาขึ้นรถลงเรือขึ้นเหนือล่องใต้ไม่ขาด
อดทนหน่อยนะทั้งผู้ถูกจับและผู้จับ พ้นวันที่ 7 สิงหาคมไปแล้ว อะไร ๆ ก็คงดีขึ้น
มหาวิทยาลัยบ่างแห่งก็คงไม่ถูกตัดน้ำตัดไฟให้หมดมู้ด
ช่วงนี้ทั้งผู้ว่าทั้งผู้ไม่ว่า
คงงานยุ่งจนไม่มีเวลาแม้แต่จะมองผักตบชวากลางแม่น้ำวังหรอกค่ะ งาน “รับหรือไม่รับ” ร่างรัฐธรรมนูญสำคัญกว่ามาก
แม่น้ำวังก็เป็นแม่น้ำวิปโยคไปก่อนก็แล้วกัน
(หนังสือพิมพ์ลานนาโพสต์ ฉบับที่ 1090 วันที่ 5 - 11 สิงหาคม 2559)
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น