วันศุกร์ที่ 26 มกราคม พ.ศ. 2561

แท็กซี่ลำปาง-เชียงใหม่ บรรยากาศที่เปลี่ยนไปตามกาลเวลา

จำนวนผู้เข้าชม Counter for tumblr

เมื่อสัก 6 ปีก่อน คนลำปางหลายคนคงพอนึกออกว่าข้างวัดสวนดอกนั้น มีห้องเล็ก ๆ ห้องหนึ่งแทรกตัวอยู่ติดกับรั้วโรงแรม ด้านหน้าริมถนนจะมีรถเก๋งรุ่นเก่า ๆ อย่างนิสสันบลูเบิร์ด ฟอร์ด คอติน่า โตโยต้า โคโรล่า จอดอยู่ หรือหากย้อนไปไกลกว่านั้น คนรุ่นก่อนคงเคยเห็นฟอร์ด แวเลียนต์ โฮลเด้น โตโยต้า คราวน์ นิสสัน 260 C หรือแม้แต่โตโยต้า โคโรน่า (โตโยเป็ด) คันใหญ่ ๆ ขุมพลังขนาด 2,800 ซีซี ซึ่งเหมาะสำหรับบุกบั่นไปบนถนนลำปาง-เชียงใหม่ในยุคที่เพิ่งเริ่มจะตัดเส้นทาง

ราวปี พ.ศ. 2500 ช่วงที่เริ่มมีการตัดถนนจากลำปางไปเชียงใหม่ พันโท ประชุม มานะจรรยาพงศ์ ได้จัดตั้งคิวรถแท็กซี่ลำปาง-เชียงใหม่ขึ้น ด้วยเล็งเห็นว่าในขณะนั้น การเดินทางจากลำปางไปเชียงใหม่เป็นเรื่องยากลำบาก การมีแท็กซี่วิ่งให้บริการเส้นทางนี้น่าจะเป็นทางเลือกหนึ่งให้คนลำปางไปเชียงใหม่ได้อย่างสะดวกสบายขึ้น

แม้จะต้องวิ่งบนทางสองเลนและบางช่วงยังเป็นลูกรัง แต่แท็กซี่ลำปาง-เชียงใหม่ก็ได้รับความนิยมสูงสุดในสมัยนั้น ใช้เวลาเพียง 2 ชั่วโมงครึ่ง ค่าโดยสารคนละ 15 บาท ทนเบียดกันหน่อยใคร ๆ ก็ยอม

ปี พ.ศ. 2555 ธุรกิจรถแท็กซี่ลำปาง-เชียงใหม่เริ่มสั่นคลอนแล้ว จากที่เคยมีรถเป็นร้อย ๆ คันช่วงที่เคยฟู่ฟ่า กลับเหลืออยู่เพียง 10 กว่าคัน คนขับรถพากันพูดว่า หมดรุ่นนี้ไปก็คงหมดกัน

ต้นปี พ.ศ. 2561 เช้าวันหนึ่งเราแวะไปที่ห้องเล็ก ๆ ข้างวัดสวนดอก ไร้เงาผู้เฒ่าวัย 70 กว่า คนขับแท็กซี่ที่มากประสบการณ์ ม้านั่งยาว ซึ่งเนื้อไม้เป็นมันเงาบ่งบอกว่ามันเคยถูกใช้งานมานักต่อนักหายไปแล้ว และแน่นอน...ไม่มีรถจอดอยู่สักคัน

ชายคนหนึ่งละลายตาจากจอโทรทัศน์ ลุกขึ้นยืนอย่างกระตือรือร้นขณะเราถามถึงผู้เฒ่าที่เคยขับแท็กซี่ลำปาง-เชียงใหม่กับรถคู่ชีพของพวกเขา

“โอย...หายไปนานแล้วครับ” เขาพูดพลางยิ้ม “เดี๋ยวนี้เป็นแท็กซี่มิเตอร์กันหมดแล้ว”

เขาคือหนึ่งในคนขับรถแท็กซี่มิเตอร์ ที่บังเอิญวันนี้มาอาศัยห้องเล็ก ๆ ที่ทรุดโทรม เพื่อรอเวลาไปทำธุระ “ปกติห้องนี้จะปิดไว้ ไม่มีคนเฝ้าเหมือนเมื่อก่อน คิวแท็กซี่ไม่มีหรอกครับ เพราะเราใช้วิธีฝากเบอร์ไว้ตามโรงแรม ถ้ามีลูกค้าทางโรงแรมก็จะโทรฯ ตาม หรือไม่แต่ละคันก็มีลูกค้าประจำของตนเองทั้งนั้น” เขาว่า

คิวแท็กซี่ลำปาง-เชียงใหม่เป็นอันว่าสูญสลายไป คนขับแท็กซี่หนุ่มบอกว่า ไม่มีใครโฟกัสไปที่ปลายทางเชียงใหม่อีกแล้ว เพราะทุกวันนี้ใคร ๆ ก็ไปเชียงใหม่ได้อย่างสะดวกง่ายดายด้วยรถส่วนตัว อีกทั้งรถสาธารณะก็มีให้เลือกมากมาย แท็กซี่ต้องสามารถไปได้ทุกที่แล้วแต่ลูกค้าจะว่าจ้าง แล้วอีกอย่างแต่ละคันก็ไม่สังกัดบริษัทใด ต่างคนต่างขับรถของตนเอง มีลูกค้าของตนเอง จะมีกลุ่มบ้างก็เพียงรวมตัวกันแบบหลวม ๆ ซึ่งกลุ่มของเขามีกันอยู่ 4-5 คันเท่านั้น และส่วนใหญ่ประจำการกันอยู่ที่สถานีขนส่งลำปาง ส่วนกลุ่มอื่น ๆ เป็นอย่างไรเขาไม่รู้จริง ๆ

ทุกวันนี้แท็กซี่ลำปางมีอยู่ราว 12-13 คัน ต่างก็ใช้วิธีโทรฯ เรียกเพื่อใช้บริการ ลูกค้าส่วนใหญ่เป็นนักท่องเที่ยวชาวไทยที่มักจะเหมาไปตามสถานที่ต่าง ๆ

เราออกจากห้องเล็ก ๆ นั้น นึกถึงบรรยากาศเดิม ๆ ผู้โดยสารนั่งรอเวลาบนม้านั่งยาวตัวเดิม แล้วยังมีสัมภาระกองพะเนินเทินทึกรอไปส่งยังปลายทางเชียงใหม่นั่นอีก คนขับวัยเก๋าผู้ชำนาญเส้นทาง ขับรถมาครึ่งค่อนชีวิต พวกเขาไปอยู่ไหนกันหมดแล้ว
           

(หนังสือพิมพ์ลานนาโพสต์ ฉบับที่ 1164 วันที่ 26 มกราคม - 1 กุมภาพันธ์ 2561)        
Share:

0 ความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

18 ปี ลานนาโพสต์

โครงการปั้นดาว

โครงการปั้นดาว
ขับเคลื่อนโดย Blogger.

จำนวนการดูหน้าเว็บรวม

สถิติการเข้าชมเว็บไซต์