
ต้นฤดูร้อน
คือช่วงเวลาที่เอื้องผึ้งจะบานสะพรั่งอวดช่อระย้าสีเหลืองตามคาคบไม้ ในอดีตตามบ้านของชาวล้านนาส่วนใหญ่มักขาดเสียไม่ได้ที่จะนำมาปลูก
เมื่อถึงเวลาบานดอก ช่อดอก ซึ่งมีดอกไม่แน่นจนเกินไป จึงพลิ้วไหวล้อลมได้ง่าย
ส่งกลิ่นหอมจาง ๆ ดูอ่อนหวานบอบบาง ช่อเล็ก ๆ
จะถูกปลิดมาแซมผมสตรีชาวล้านนายามไปวัดไปวาในช่วงเทศกาลปีใหม่เมือง
ฤดูร้อนปีนี้
พ่อเปรยขึ้นมาว่าไม่เห็นเอื้องผึ้งแม้แต่น้อย หรือคนรุ่นนี้เขาไม่นิยมปลูกกล้วยไม้อิงอาศัยชนิดนี้กันแล้ว
จริงของพ่อ ปีนี้เราไม่เห็นเอื้องผึ้ง แต่ที่ตลาดกลับเห็นเอื้องผึ้งประดิษฐ์จากกระดาษวางขายพร้อมช่อดอกไม้ปลอมสีเปรอะ
ๆ ที่ไม่สามารถระบุสายพันธุ์ได้
เอื้องผึ้ง (Dendrobium lindleyi)
พบครั้งแรกทางภาคเหนือของเมียนมา ในปี ค.ศ. 1840 ได้ถูกตั้งชื่อพฤกษศาสตร์ว่า
D. lindleyi โดยชื่อระบุชนิดตั้งเพื่อเป็นเกียรติแด่ Sir
John Lindley มีเขตกระจายพันธุ์ตั้งแต่สิกขิม ภูฏาน อินเดีย จีน
เมียนมา ไทย ลาว เวียดนาม และกัมพูชา สำหรับประเทศไทยพบเกือบทุกภาค ยกเว้นภาคกลาง ในอดีตนิยมปลูกกันทั่วไป
โดยเฉพาะในภาคเหนือ แต่เริ่มมีจำนวนลดลง
นอกจากเอื้องผึ้งที่เริ่มหายไปจากคาคบและบนเส้นผมของหญิงล้านนา
กลายเป็นเอื้องผึ้งกระดาษ ปีใหม่เมืองปีนี้ยังมีวัฒนธรรมการแต่งกายไม่เหมือนเดิม
นั่นคือการมาถึงของผ้ามัดย้อม ทั้งมัดย้อมจริงและเพียงสกรีนลายมัดย้อม วางขายกันทั่วเมืองลำปาง
จากหม้อห้อมเป็นลายดอก มาปีนี้มีความนิยมในมัดย้อม
ผ้าหม้อห้อมทุกวันนี้ถูกนำมาเพิ่มมูลค่าด้วยการทำเป็นผ้ามัดย้อมห้อม
กลายเป็นหนึ่งในงานคราฟต์เก๋ ๆ
เพราะทุกผืนมัดแล้วย้อมออกมาจะได้ลวดลายไม่เหมือนกันเลยสักผืน ปีนี้จึงเป็นปีแห่งผ้ามัดย้อม
ที่เบียดเสื้อลายดอกตีตื้นขึ้นมาอย่างสูสี
วิถีที่ลื่นไหลในเทศกาลสงกรานต์ของเรายังปรากฏออกมาในรูปแบบของปาร์ตี้โฟม
ซึ่งจัดติดต่อกันมาสักระยะหนึ่งแล้ว หลายคนอาจสงสัยว่าฟองโฟมเหล่านี้ทำจากอะไร
ความจริงแล้ว โฟมเหล่านี้ทำจากน้ำยาโฟม น้ำยาดังกล่าวมีส่วนผสมของน้ำ 99 เปอร์เซ็นต์
และหัวเชื้อสบู่ หรือโฟม 1 เปอร์เซ็นต์ ขั้นตอนในการผลิตโฟม
คือนำน้ำยาโฟมใส่ในเครื่องฉีดพ่นโฟม ซึ่งจะเปลี่ยนน้ำยาโฟมให้เป็นฟองโฟมนั่นเอง
ทั้งนี้ เครื่องฉีดพ่นโฟมต้องมีมาตรฐาน
และปริมาณความเข้มข้นของน้ำยาโฟมต้องไม่มากเกินไป อย่างไรก็ตาม
สารที่ใช้ในการผลิตโฟมนั้น หากมีความเป็นด่างสูงเกินไปจะก่อให้เกิดการระคายเคืองต่อผิวหนังและดวงตาได้
ปาร์ตีโฟมจึงไม่ได้ปลอดภัย 100 เปอร์เซ็นต์
อาการลื่นไหลยังมีให้เห็นตามสองข้างทางมีให้เห็นอยู่ทุกปีแม้ว่าจะมีการประกาศห้ามขายสุราในพื้นที่ที่กำหนดจัดงาน
แต่เราก็จะเห็นเต็มไปด้วยการตั้งโต๊ะร่ำสุราอย่างเปิดเผย
พร้อมเปิดเพลงเสียงดังกระหึ่ม สตรีล้านนาใส่กางเกงขาสั้นเต้นกันมันสะเด็ด
ขณะที่บางคนเดินเตร่ไปตามริมถนนด้วยอาการเมามาย หลังรถกระบะก็ยังเห็นคนดื่มเหล้า
เช่นเดียวกับคนขี่มอเตอร์ไซค์ก็ถือกระป๋องเบียร์ร่อนไปมา
หลายคนยังสนุกสนานกับการเฉลิมฉลอง
ขณะที่หลายคนเริ่มส่ายหน้าอย่างเอือมระอา หลายบ้านเปิดเพลง
หรือไม่ก็ร้องคาราโอเกะออกลำโพงโดยหลงลืมความเกรงใจ ด้วยเหตุผลง่าย ๆ
“นาน ๆ
ครั้งหรอกน่า"
(หนังสือพิมพ์ลานนาโพสต์ฉบับที่ 1220 วันที่ 8 - 14 มีนาคม 2562)
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น