
ประวัติของนักเขียน-นักประพันธ์
ก็ย่อมจะมีพื้นฐานวิถีชีวิตจากครอบครัวที่แตกต่าง แต่ก็มีสิ่งเดียวที่ดูจะเหมือนกัน
ก็คงจะเป็นการที่เป็นคนที่หลงใหลกลิ่นน้ำหมึก หลงเสน่ห์ตัวหนังสือ คลั่งไคล้การขีดเขียนร้อยเรียงตัวหนังสือ
และก็คงมีความสุขในยามที่ได้จับปลายปากกา เพื่อขีดและก็เขียน ล้อเล่น โลดแล่น
จับตัวหนังสือแต่ละตัวเอามาเป็นเนื้อหา เนื้อเรื่อง
ของเรื่องที่ตนเองเขียนนั้น
ทั้งตัวหนังสือในข้อเขียนนั้น ดลใจคนอ่านกันไป และดูเส้นทางชีวิตแต่ละคน
ประวัติของนักเขียนแต่ละคน คงจะได้อะไรดี ๆ กับการอ่านประวัตินักเขียนแต่ละคนได้
ชูวงศ์ ฉายจินดา
เกิดเมื่อวันที่ 25 ธันวาคม 2473
ที่กรุงเทพฯ เป็นนักเขียนโรงเรียนราชินี และมาต่อได้เข้าเรียนที่คณะอักษรศาสตร์
จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย จนจบ ในภายหลังได้เดินทางไปศึกษาต่อที่ประเทศออสเตรเลีย
ได้ประกาศนียบัตร วิชาวาทศิลป์จากมหาวิทยาลัยเมลเบริน
จากนั้นไปสอนที่วิทยาลัยวิชาการศึกษาประสานมิตร (มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ปัจจุบัน)
ก่อนหน้านั้นเคยเป็นครูที่โรงเรียนเขมะศิริอนุสรณ์ และโรงเรียนราชินีมาก่อนหลายปี
และได้เขียนนวนิยายไปลงพิมพ์นิตยสารต่าง ๆ จนกระทั่งมีงานเขียนนวนิยายมากขึ้น
จึงตัดสินใจลาออกจากราชการมายึดการประพันธ์เป็นอาชีพเรื่อยมา
นามปากที่ใช้มี
กล้วยไม้ ณ วังไพร เทิดพงศ์
นวนิยายที่มีชื่อหลายเรื่อง
เช่น เปรี้ยวหวานมันเค็ม อสรพิษดำ สวรรค์กลางดง ฯลฯ
ชอุ่ม ปัญจพรรค์
เกิดเมื่อวันที่ 16 ธันวาคม 2456 ที่จังหวัดสุพรรณบุรี เคยเป็นนักเรียนโรงเรียนสงวนหญิงสุพรรณบุรี
โรงเรียนราชินีบูรณะ นครปฐม และโรงเรียนเบญจมราชาลัย กรุงเทพฯ ตามลำดับจนจบชั้น
ม.6 แล้วไปเรียนต่อจนจบชั้น ม.8 ที่โรงเรียนเตรียมอุดมเป็นรุ่นแรกที่มีเลขประจำตัว
1 ของโรงเรียน ต่อจนไปปริญญาอักษรศาสตร์บัณฑิต จากจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
จากนั้นรับราชการครั้งแรกที่กรมประชาสัมพันธ์เรื่อมาจนปัจจุบัน
เคยเดินทางไปดูงานวัฒนธรรมในทวีปยุโรปรวม 11 ประเทศด้วยกัน
ชอุ่ม ปัญจพรรค์
เขียนเรื่องสั้นและนวนิยายไปลงนิตยสารต่าง ๆ
และยึดเป็นงานอดิเรกเรื่อยมา นวนิยายที่มีชื่อเสียง เช่น เมียสั่ง พ.ก.ง.
โควตาพลัดถิ่น ไปเย็น หัวใจหิน มัสลินยอดรัก ดวงใจ(รวมเรื่องสั้น)
ช่อฟ้า(รวมเรื่องสั้น) ฯลฯ
ก.สุรางคนางค์
(กัณหา เคียงศิริ)
เกิดเมื่อวันที่ 26 กุมภาพันธ์ 2454
ที่คลองบางหลวง จังหวัดธนบุรี (เดิม) เป็นศิษย์เก่าโรงเรียนเชนต์ฟรัง
แล้วไปศึกษาต่อจนจบชั้น ม.8 จากโรงเรียนราชานีบน กรุงเทพฯ
ภายหลังสอบได้ประกาศนียบัตรประโยคครูพิเศษประถม เป็นครูโรงเรียนราชานีล่าง 3 ปี
แต่ภายหลังหันมายึดการประพันธ์เป็นอาชีพ
เพราะมีงานเขียนนวนิยายมีชื่อเสียงเป็นอันมาก เคยเป็นบรรณาธิการหนังสือพิมพ์
“เมืองทอง” รายวัน เป็นผู้อำนวยการหนังสือ “นารีนาถ” รายสัปดาห์
และเป็นเจ้าของสำนักพิมพ์ “รสมาลิน” ในสมัยหนึ่ง
ปัจจุบัน
ก.สุรางคนางค์ ยังมีงานเขียน นวนิยายลงพิมพ์ในนิตยสารต่าง ๆ อยู่บ้างเป็นครั้งคราว
นามปากกาที่ใช้มากที่สุด
คือ ก.สุรางคนางค์ รสมาลิน ผลงานที่ปรากฏมี
เรื่องสั้น
มีประมาณ 300 เรื่อง เรื่อง”ยาย” ได้แปลเป็นภาษาอังกฤษไปเผยแพร่ทั่วโลกด้วย
นวนิยาย
หญิงคนชั่ว บ้านทรายทอง โดมผู้จองหอง ดอกฟ้า เขมรินทร์อินทิรา คุณหญิงพวงแข
กุหลาบแดง ปราสาททราย ฯลฯ
จากประวัตินักเขียนดังกล่าวทั้ง 3 คน
ข้างต้น ย่อมจะเป็นได้ว่าทุกคนนั้น ก็หลงใหลกลิ่นน้ำหมึก หลงเสน่ห์ตัวหนังสือ
ทั้งได้ผลิตผลงานด้านเขียน ออกมาเป็นที่ถูกใจครองใจนักอ่านทั่วไปได้เป็นอย่างดี
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น