วันศุกร์ที่ 4 พฤษภาคม พ.ศ. 2561

ถนนนี้ใครครอง?

จำนวนผู้เข้าชม my widget for counting

ม้สีขาวสลับดำ บนขอบทางจะเป็นเพียงคำเตือนให้คนใช้รถสังเกตเห็นขอบฟุตปาธ สิ่งกีดขวางข้างหน้า ไม่ได้เป็นเครื่องหมายห้ามจอดชัดเจนเช่นเดียวกับแถบสีแดงสลับขาว หรือ แถบเหลืองสลับขาว แปลว่าจอดได้ชั่วคราวเพื่อรับส่งคน-ส่งของ  แต่ต้องปฏิบัติตามกฏจราจรเคร่งครัด เช่น จอดให้ชิดขอบทาง ไม่จอดซ้อนคัน หรือสังเกตดูว่า มีป้ายจราจรมาวางไว้ ว่าห้ามจอดตลอดแนว ถ้าฝ่าฝืน ก็ยังมีสิทธิ ถูกจับ ถูกปรับตามกฎหมาย

แต่ทางที่ถูกทาไว้ไม่ว่าด้วยสีอะไร ก็คือทางสาธารณะ เป็นถนนหลวง ซึ่งเขามีไว้เพื่อประโยชน์ในการจราจรสาธารณะ ทั้งระดับพื้นดิน ใต้ดิน หรือเหนือพื้นดินขึ้นไปด้วย ทางหลวงไม่ใช่ทางส่วนตัว ของใคร หรือกลุ่มธุรกิจใดไม่ว่าจะใหญ่โตมาจากไหน

ดังนั้น การที่ห้างเซ็นทรัล เขียนป้ายว่า “พื้นที่สำรอง สำหรับจอดรถบัส” ที่ฟุตปาธสีดำสลับขาว จึงเป็นการแสดงความเป็นเจ้าของ หรือเป็นผู้ครอบครองถนนหลวง และไม่ว่าจะเป็นเจ้าหน้าที่ตำรวจ เทศบาลเจ้าของพื้นที่ ก็ไม่มีสิทธิอนุญาตให้เอกชนใช้ถนนสาธารณะเป็นประโยชน์ส่วนตัว โดยไม่มีข้อยกเว้น

ไม่เพียงเซ็นทรัล ห้างสรรพสินค้าต่างถิ่น แต่กิจการค้าทุกขนาด ทุกสัญชาติ ทุกเผ่าพันธุ์ที่ใช้ประโยชน์จากฟุตบาธ จากทางสาธารณะ  ก็ต้องปฏิบัติตามกฎหมายอย่างเท่าเทียมกัน

มิใช่ไปไล่บี้เอากับคนเล็กคนน้อย แต่ปล่อยให้อภิสิทธิ์ชนลอยนวล

ม้าสีหมอก ไม่เข้าใครออกใคร ถ้าต้องจัดการให้ห้างเซ็นทรัล เคารพกฎหมาย ห้างท้องถิ่น ร้านรวง รวมถึงตลาดที่ยึดฟุธปาธ  ติดป้ายประกาศที่ที่จอดรถสำหรับร้านค้ากันอย่างเอิกเกริก คล้ายมีม่านหมอกมาบังตาเจ้าหน้าที่ ก็ต้องมีคนตอบคำถามว่า ปล่อยให้ทัศนะอุจาดเช่นนั้น ท้าทายกฎหมายจนการทำผิดกฎหมายนั้น กลายเป็นเรื่องปกติได้อย่างไร

ทุกวันเราเห็น คนที่เคารพกติกาในการอยู่ร่วมกัน ปฏิบัติตามกฎระเบียบของบ้านเมือง กลับถูกบีบ ถูกกดดันให้ไปอยู่ในพื้นที่แคบๆ ในขณะที่คนที่ละเมิดกฎหมาย  คนที่เป็นอภิสิทธิ์ชนกลับได้รับการยกย่องยินดี และเดินโอ่อ่าอยู่เต็มบ้านเต็มเมือง

ฉากชีวิตหนึ่งของลำปางนคร ขี้ครอกยึดถนนสาธารณะ ปล่อยน้ำเน่าเสียลงคู คลองสาธารณะ โดยเจ้าหน้าที่ผู้ถือกฎหมาย บอดใบ้กันไปทั่วหน้า

พื้นบนฟุตบาตถูกผนวกรวมเป็นหน้าร้าน พื้นที่บนถนนสาธารณะถูกจับจองเป็นพื้นที่ส่วนตัว บางบ้านเขียนถ้อยคำดุดัน ห้ามจอดรถกีดขวาง แม้รถนั้นจะอยู่บนถนนหลวง  พื้นที่น้ำถูกรุกล้ำเป็นชาน เป็นห้องหับ ทั้งอยู่อาศัย ทั้งทำการค้า การแสดงความเป็นเจ้าของบนพื้นที่สาธารณะเหล่านี้ ไม่มีใครปฏิเสธได้ว่าเป็นความผิด แต่ก็เป็นความผิดที่เห็นจำเจ จนยอมรับกันโดยปริยายว่า ทำได้ไม่ผิด นี่คือนิสัยคนไทย ทำได้คือไทยแท้ ลำปางแท้ๆ ก็ทำกันเต็มบ้าน เต็มเมืองปลายทางฝัน

เทศบาล ผู้บริหารท้องถิ่น รวมทั้งเจ้าหน้าที่รัฐคนสำคัญที่มีหน้าที่รักษากฎหมาย คือตำรวจ ต่างคนต่างทำมาหากิน กินตามน้ำ กินตามด่าน กันไป ไม่สนใจหน้าที่ ชาวบ้านตาดำๆ เดินถนนก็ไม่มีกำลังจะไปว่ากล่าวหรือเรียกร้องให้ตำรวจไม่เลือกปฎิบัติ เพราะในหลายครั้งคนทำมาหากิน หาเช้ากินค่ำ กลับเป็นกลุ่มคนที่เจ้าหน้าที่รัฐเอาจริง เอาจัง เข้มงวดในการรักษากฎหมาย ในขณะที่ชาวบ้านระดับอภิสิทธิ์ชน ผู้หลักผู้ใหญ่ ที่คนเคารพยำเกรง ใช้กฎหมายคนละฉบับ ทำผิดท้าทายกฎหมายอย่างไร ก็สุขสบาย ปลอดภัย เพราะทำหน้าที่ส่งส่วยสาอากรเสมอต้น เสมอปลาย

ทุกวันนี้ชาวบ้านอยู่ในสถานการณ์ที่ถูกละเมิดสิทธิ์โดยไม่รู้ตัว หรือรู้ตัวว่าถูกละเมิดแต่ไม่สามารถทำอะไรได้

หากไม่ต้องการเห็นลำปาง เป็นเมืองลูบหน้าปะจมูก เหมือนเมืองอื่นๆในสังคมนี้ ก็จัดการให้กฎหมายศักดิ์สิทธิ์เสีย อย่าเห็นเป็นเรื่องเล็กน้อย หรือเป็นเพียงเสียงนกเสียงกา

เป็นคนถือกฎหมาย แต่ไม่บังคับใช้กฎหมาย ก็เป็นเรื่องน่าละอายเรื่องหนึ่ง

(หนังสือพิมพ์ลานนาโพสต์ ฉบับที่ 1177 วันที่ 4 - 10 พฤษภาคม 2561)
Share:

0 ความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

18 ปี ลานนาโพสต์

โครงการปั้นดาว

โครงการปั้นดาว
ขับเคลื่อนโดย Blogger.

จำนวนการดูหน้าเว็บรวม

สถิติการเข้าชมเว็บไซต์