เขื่อนน้ำโจน
กาญจนบุรี ที่จะกลืนกินผืนป่าตะวันตกมหาศาล ถูกต่อต้านจากสืบ นาคะเสถียร
จนกระทั่งล้มเลิกไป วันนี้ศศิน เฉลิมลาภ เลขาธิการมูลนิธิสืบ นาคะเสถียร
ซึ่งไม่เคยรู้จักคุ้นเคยกับสืบมาก่อน หากแต่ศรัทธาในความเป็นสืบ นาคะเสถียร
ที่ใช้ความตายในราวป่า เป็นจุดดาลใจให้ผู้คนตื่นตัวอนุรักษ์ป่าและเขา
ได้ทำภารกิจเสมือนสืบจิตวิญญาณของสืบในการคัดค้านการสร้างเขื่อน
ซึ่งกินพื้นป่าเขาเป็นบริเวณกว้างในเขต 3 จังหวัด นครสวรรค์ อุทัยธานี
และกำแพงเพชร
และต่อสู้กับนายปลอดประสพ
สุรัสวดี รองนายกรัฐมนตรี พรานจระเข้ ที่ยืนกรานสร้างเขื่อน
เสียงปืนนัดนั้น
ดังมาถึงวันนี้ ยังมีพลังพอที่จะต้านทานอำนาจรัฐในการสร้างเขื่อนแม่วงค์หรือไม่
เปรี้ยง....!!!
"..เช้าวันที่
๑ กันยา ในราวป่าเสียงปืนกึกก้อง"
เสียงเพลงท่อนหนึ่งของแอ๊ด
คาราบาว อธิบายภาพเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก่อนรุ่งสางวันที่ ๑ กันยายน ๒๕๓๓ ณ
บ้านพักหัวหน้าเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าห้วยขาแข้ง จังหวัดอุทัยธานี
สิ้นเสียงก้องกังวาน
ชีวิตของสืบ นาคะเสถียร ก็สิ้น
สืบ
นาคะเสถียร เป็นหัวหน้าเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าห้วยขาแข้ง
"วันแรกที่เขาเข้ารับตำแหน่งในเดือนธันวาคม
๒๕๓๒ เขาก็ออกจับไม้เถื่อน ไปดูพื้นที่ในป่าประดู่ที่ถูกโค่นกว่า ๒๐๐ ต้น
เพื่อแปรรูปในป่า สืบไม่พูดอะไร เดินก้าวยาวๆ
ออกมาดูท่อนไม้ตามทางในป่าโดยไม่สนใจว่าใครจะตามทันหรือไม่ ไม่กลัวหลงป่า
ไม่กลัวการลอบทำร้าย..."
(สารคดี
ตุลาคม ๒๕๒๓)
นี่คือสิ่งที่เขาสู้มาทั้งชีวิต
ป่าและสัตว์ป่า แต่ด้วยอำนาจและอิทธิพลของผู้ยิ่งใหญ่ทั้งหลายในประเทศนี้
ที่มีอยู่เหนือข้าราชการ สืบ จึงทำได้แต่เพียง "ร้องขอ" ขอ ขอ ๆ
จนไม่มีเสียงจะร้องขออีก
ในที่สุดเขาก็เลือกที่จะให้ชีวิต
เป็นการร้องขอครั้งสุดท้าย
ไม่ถึงสองสัปดาห์
หลังจากการตายของสืบ ผู้ว่าราชการจังหวัดอุทัยธานี นายทหาร ข้าราชการที่เกี่ยวข้อง
ต่างระดมสมองเพื่อกำหนดมาตรการดูแลป้องกันสัตว์และป่าอย่างคึกคัก
แต่เมื่อเวลาผ่านไป ทุกสิ่งก็กลับคืนสู่วงจรอุบาทว์อีกครั้งหนึ่ง
ไม่นานวันจากสืบ
สิ้น กระแสอนุรักษ์แผ่ขยายไปในวงกว้าง
จนถึงวันที่พลังบริสุทธิ์ออกมาต้านการสร้างเขื่อนแม่วงค์
ในท่ามกลางสื่อรัฐและเอกชนจำนวนหนึ่ง ที่เย็นชาอย่างยิ่งในเรื่องนี้
กว่า
20 ปีแล้ว ที่สืบ นาคะเสถียร จากไป
แต่เชื้อชั่วของคนที่ทำลายป่า ล่าสัตว์ และสร้างเขื่อนยังไม่หมดไป
(หนังสือพิมพ์ลานนาโพสต์ฉบับที่ 945 วันที่ 27 กันยากัน - 3 ตุลตาคม 2556)