
บ่ายแก่ๆในร้านข้าวซอยอิสลามมีคนนั่งกินอยู่สองสามโต๊ะ หากเป็นช่วงกลางวัน ที่นี่จะเนืองแน่นไปด้วยลูกค้าประจำที่อุดหนุนกันมาตั้งแต่รุ่นพ่อ และก็อีกนั่นแหละ หากเป็นช่วงเทศกาล ข้าวซอยจะหมดตั้งแต่ล่วงเข้าบ่าย บางวันแค่ช่วงเที่ยงก็หมดเกลี้ยงแล้วเพราะนักท่องเที่ยวต่างหมายมั่นที่จะมากินข้าวซอยที่นี่สักครั้งตามรีวิว โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อ ‘มาร์ค วีนส์’ บล็อกเกอร์อาหารชาวอเมริกัน ซึ่งตระเวนกินอาหารทั้งในเมืองไทยและต่างประเทศ นำเรื่องราวการเดินทางมากินข้าวซอยถึงที่นี่ไปเผยแพร่ผ่านทางช่องยูทูป ข้าวซอยอิสลามก็ยิ่งมีชาวต่างชาติรู้จักมากขึ้น

วิทยา
ฮะตระกูล
วัย 59 ปี ลูกชายไขว่หมิงเล่าว่า พ่อของเขาเดินทางมาจากยูนนาน
เดิมทีมาอยู่จังหวัดเชียงรายเพื่อค้าขาย
จากนั้นเมื่อเห็นว่ามีลู่ทางที่จังหวัดลำปาง ประกอบกับมีญาติอยู่ที่นี่
จึงย้ายมาอยู่แถวตลาดรัษฎาฯ เพื่อค้าขายตามความถนัด จนกระทั่งมีญาติที่ทำร้านก๋วยเตี๋ยวจะวางมือ
พ่อก็ตัดสินใจจะทำต่อ นั่นคือจุดเริ่มต้นของครอบครัวมุสลิมที่หันมาขายก๋วยเตี๋ยวขณะที่พี่น้องชาวมุสลิมคนอื่นๆ
ในลำปางส่วนใหญ่ยึดอาชีพเกี่ยวกับปศุสัตว์ หรือไม่ก็ขับรถม้า
แม้ทุกวันนี้ร้านข้าวซอยอิสลามก็ยังเป็นร้านข้าวซอยของชาวมุสลิมเพียงเจ้าเดียวในลำปางเช่นเดิม

จะว่าไปแล้ว
ร้านข้าวซอยอิสลามนั้นขายดีมาตลอดระยะเวลาหลายสิบปี นอกจากร้านเดิมบริเวณสี่แยกตลาดรัษฎาฯ
ยังเปิดอีกสาขาหนึ่งในตึกแถวย่านลำปางไนท์บาซาร์

วิทยาบอกว่า
ลูกค้าของเขาอุดหนุนกันมาตั้งแต่รุ่นพ่อ ทุกวันนี้ก็ยังพาลูกหลานมากินอยู่
และจะว่าไปลูกค้าชาวมุสลิมนั้น ยังน้อยกว่าลูกค้าชาวไทยพุทธเสียอีก



เคล็ดลับของข้าวซอยอิสลามอยู่ที่การตุ๋นเนื้อ ซึ่งน่าสนใจมาก
เพราะเป็นการตุ๋นด้วยเตาถ่าน โดยหลังจากเก็บร้านในแต่ละวัน วิทยาจะติดเตาถ่าน
นำเนื้อใส่หม้อ แล้วเคี่ยวเนื้อกับน้ำแกงข้าวซอยทิ้งไว้บนเตาจนมอดดับไปเอง
พอเช้าวันรุ่งขึ้นก็แค่เปิดหม้อแล้วปรุงอีกนิดหน่อย
เนื้อของที่นี่จึงนุ่มเปื่อยพอดิบพอดี
หลังจากเตรียมของเสร็จเรียบร้อยก็จะแยกเครื่องข้าวซอยออกเป็น
2 ชุด ของลูกชายขายที่ร้านเก่า ส่วนวิทยาแยกไปขายที่สาขาใหม่ กว่าจะพร้อมขายจริงๆก็ราว
09.30 นาฬิกา ทว่าหากเป็นช่วงเทศกาลจะเปิดขายเช้าสักหน่อย
เพราะบางทีมีนักท่องเที่ยวมารอตั้งแต่ร้านยังไม่เปิดเลยทีเดียว
นอกจากข้าวซอยเนื้อ
ข้าวซอยไก่ ความอร่อยในร้านยังไม่หมดเพียงเท่านั้น
ยังมีของว่างจานเด็ดอย่างเนื้อสะเต๊ะ ไก่สะเต๊ะ และขนมปังหน้าไก่อีกด้วย

ข้าวซอยชามแล้วชามเล่าถูกยกไปเสิร์ฟตามโต๊ะ
พร้อมเครื่องเคียงที่ขาดไม่ได้อย่างพริกแห้งผัดน้ำมัน หอมแดง ผักกาดดอง และมะนาว
โรยหน้าด้วยเส้นกรอบเพิ่มความน่ากินเข้าไปอีก ชิ้นเนื้อนั้นนุ่มเปื่อยแทบละลายในปาก
ส่วนเส้นข้าวซอยนั้นเล่า ก็นุ่มนวล ไม่กระด้างเลยสักนิด
เมื่อรวมกันเข้าเป็นข้าวซอยสักชาม ก็แทบจะต้องนิยามความอร่อยกันอีกคนละ2-3 ครั้ง
(หนังสือพิมพ์ลานนาโพสต์ ฉบับที่ 1118 วันที่ 24 กุมภาพันธ์ - 3 มีนาคม 2560 )
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น