
ใครจะไปคิดว่า
วิถีชีวิตชนบทของเราที่ดำเนินมาตั้งแต่สมัยปู่ย่าตาทวด อย่างการเก็บผักริมรั้วไปปรุงอาหาร
การเก็บเห็ดตามฤดูกาล การขุดหน่อไม้ การหาปลา จะกลายเป็นเทรนด์ระดับโลกที่มาแรงในแวดวงอาหารขณะนี้
นั่นคือการหันมา “เก็บกิน” (foraging)
หลายเพจในต่างประเทศที่ตอนนี้นำเสนอเรื่องราวเกี่ยวกับเทรนด์เก็บกินของเมืองนอกว่า
มีจุดเริ่มต้นจากกลุ่มคนรักอาหารสะอาดในสหรัฐอเมริกา ซึ่งนิยมกินอาหารประเภทรู้แหล่งที่มา
หรือจากฟาร์มที่ทำการเกษตรแบบอินทรีย์ ทว่าก็เริ่มตั้งคำถามกับกระบวนการผลิตอาหารในฟาร์มว่าย่อมมีอาหารเหลือทิ้งอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
ไม่ว่าจะเป็นการคัดเกรดผักที่ทำให้ส่วนหนึ่งต้องกลายเป็นขยะ ก่อให้เกิดปัญหาอาหารเหลือทิ้ง
(Food
Waste) หรือไม่ก็ผักเน่าเสียระหว่างการขนส่ง กลายเป็นขยะอยู่ดี
ในที่สุดก็เกิดเป็นกระแสการกินอาหารจากป่า
(Wild
Food) ในที่นี้ไม่ได้หมายความว่าให้คนหันมากินเนื้อสัตว์ป่า แต่ Wild
Food กินความกว้าง ๆ ตั้งแต่พืชพรรณธัญญาหารในป่าไปจนถึงที่ขึ้นเองตามธรรมชาติริมทางข้างถนนที่เราสามารถเก็บกินได้
โดยเน้นว่า “กินเท่าไร เก็บเท่านั้น” ทั้งนี้ก็เพื่อลดการกินทิ้งกินขว้าง นักกิจกรรมด้านอาหารยังมองว่า
การออกไปเดินเก็บผักเก็บหญ้ามากินยังช่วยสร้างความรู้สึกเชื่อมโยงระหว่างมนุษย์กับธรรมชาติ
และยังทำให้เรารู้ว่า มีสิ่งใดกินได้อยู่ใกล้มือ
ซึ่งนับว่าเป็นความมั่นคงทางอาหารอย่างหนึ่ง
เห็นเทรนด์นี้ของฝรั่งแล้ว
ก็อดที่จะคิดในใจไม่ได้ว่า โธ่เอ๋ย นี่เราทำกันมาตั้งนานแล้ว ทุกวันนี้ก็ยังทำอยู่
แต่สำหรับบางคนอาจไม่เคยรู้ว่า ผักหญ้าที่เห็นกันอยู่ทุกวันนั้น มันกินได้นะ
แถมอร่อยและมีประโยชน์ด้วย และแทนที่จะไปซื้อที่ตลาด ชวนลูก ๆ หลาน ๆ
เดินเลาะริมรั้วไปเก็บโน่นเก็บนี่มาปรุงอาหารกันดีกว่า
ปลายฤดูฝนเช่นนี้
ดอกโสนกำลังสะพรั่ง เก็บมาทำแกงส้ม หรือทำเมนูง่าย ๆ
ด้วยการเจียวกับไข่ก็อร่อยล้ำ
ตำลึง
ผักที่ใคร
ๆ ก็รู้จัก เลือกเก็บเฉพาะตำลึงตัวเมียที่ขอบใบไม่หยักมาก
(ตำลึงตัวผู้ขอบใบจะเว้าลึก คนธาตุอ่อนกินแล้วอาจท้องเสีย) นำมาต้มจืด
หรือผัดไฟแดง นับเป็นเมนูโปรดของใครหลายคนเลยทีเดียว
อ่อมแซบ
หรือตำลึงหวาน
มักขึ้นอยู่ตามพื้นริมทาง นิยมนำใบมาแกงจืด แกงอ่อม รสชาติคล้ายตำลึง
แต่ไม่มีกลิ่นเหม็นเขียว ช่วยบำรุงเลือดและลดอาหารปวดข้อ
ดอกพวงชมพู เห็นเลื้อยอยู่ตามริมรั้วทั่วไป
สวย ๆ อย่างนี้ ดอกของมันกินได้ โดยนำมาชุบแป้งทอด หรือลวกกินกับน้ำพริก
ช่วยคลายเครียด ทำให้หลับสบายเลยล่ะ
ผักปั๋ง ดอกเอาจอกับแหนม
ใบอ่อนนำไปลวกจิ้มน้ำพริก เอาไปแกงกับถั่วเน่า เอาไปแกงส้ม ช่วยในการระบาย
กระถิน
ฤดูฝนเป็นช่วงที่ยอดอ่อนของกระถินอร่อยที่สุด
รสฝาดมันเข้ากันได้ดีกับขนมจีนน้ำพริก น้ำพริกกะปิ หรือกินแนมกับอาหารรสจัดอื่น ๆ
แต่ถ้าเป็นกระถินยักษ์จะไม่อร่อย
ใบมะขามอ่อน โน้มกิ่งเก็บลงมาแกงส้ม
ต้มไก่ ต้มปลา ต้มโคล้ง หรือยำ ได้รสเปรี้ยวฝาด แถมยังมีวิตามินซีสูง
วิถีไทย
ๆ นั้นล้ำเทรนด์มาตั้งนานแล้ว เพียงแต่ที่ผ่านมาการเก็บผักเก็บหญ้าถือตะกร้าเข้าป่าอาจถูกมองว่าโลกสวยไปหน่อย
แต่หากมองให้ไกล ๆ โลกคงดีขึ้นบ้าง ถ้าเราช่วยกันลดขยะ
แล้วหันมาให้ความสำคัญกับคำว่า “กินเท่าไร เก็บเท่านั้น”
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น