แม่น้ำวังเน่าเสีย ปัญหาที่แก้ไม่ตก จนกลายเป็นตำนาน

 

จำนวนผู้เข้าชม  

พูดคุยกันมานานเรื่องแม่น้ำวังเน่าเสียเกิดขึ้นทุกปี ช่วงเดือนกุมภาพันธ์น้ำเริ่มแห้ง มีวัชพืชน้ำปกคลุม บางจุดมีขยะลอยให้เห็นชัดเจน และมีกลิ่นเหม็น ผ่านมาร่วม 10 ปี ก็ยังไม่มีการแก้ปัญหาได้

ลานนาโพสต์ได้มีการนำเสนอข่าวเกี่ยวกับปัญหาแม่น้ำวังเน่าเสียมาตั้งแต่ช่วงเดือนพฤษภาคม 2556  โดยในช่วงฤดูแล้งของทุกปี จ.ลำปาง มักจะประสบปัญหาแม่น้ำวังแห้ง มีสาหร่ายเกิดขึ้นจำนวนมาก และบางจุดน้ำมีกลิ่นเหม็นเนื่องจากน้ำนิ่งไม่ได้มีการระบายออกไป หลังจากนำเสนอข่าวทางเทศบาลนครลำปางได้ดำเนินการแก้ปัญหาดังกล่าว ไม่ว่าจะเป็นการระดมเครื่องจักรลงขุดลอก และผลักดันเอาเศษปฏิกูลในแม่น้ำวัง เพื่อเปิดทางให้น้ำไหลผ่านได้ พร้อมกับจัดบิ๊กคลีนนิ่งเดย์ครั้งใหญ่ ทำความสะอาดแม่น้ำวัง กำจัดสาหร่ายและสิ่งปฏิกูลที่อยู่ในแม่น้ำ รวมทั้งร่วมมือกับสำนักงานสิ่งแวดล้อมภาคที่ 2 ลำปาง จัดอบรมเครือข่ายภาคประชาชนในการเฝ้าระวังคุณภาพแม่น้ำวัง  และนำกฎหมายมาตรา 80 พ.ร.บ.ส่งเสริมและรักษาคุณภาพสิ่งแวดล้อมแห่งชาติฯ จี้องค์กรใหญ่รายงานระบบบำบัดน้ำเสีย  อีกทั้งยังได้เก็บตัวอย่างน้ำที่อยู่ในพื้นที่ของเทศบาลนครลำปางเพื่อทำการตรวจสอบคุณภาพน้ำ โดยกำหนดเก็บตัวอย่าง 2 เดือนต่อ 1 ครั้ง

-      ปี 2556  เมื่อวันที่ 22 ต.ค.56 คณะกรรมการพัฒนาและฟื้นฟูแม่น้ำวัง เทศบาลนครลำปาง ได้มีการประชุมร่วมกับ สำนักงานทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม สำนักสิ่งแวดล้อมภาคที่ 2 ลำปาง  สำนักงานชลประทานที่ 2 ลำปาง ฯลฯ สรุปได้ว่า สนง.ทรัพยากรธรรมชาติฯหนุนงบจัดทำบ่อบำบัดน้ำเสียภูมิปัญญาชาวบ้านแก้ปัญหาเบื้องต้น ด้าน สนง.สิ่งแวดล้อมภาค 2 รับหน้าที่สำรวจปริมาณน้ำเสียปลายท่อ  ส่วนเทศบาลเดินหน้าทำประชาพิจารณ์ระบบบำบัดน้ำเสียระหว่างรองบประมาณ 400 ล้าน  หากไม่ได้งบ เตรียมแผนนำนวัตกรรมเครื่องปรับสภาพน้ำเสียของ ม.เกษตร กำแพงแสนมาใช้  และชลประทานรับออกแบบประตูระบายน้ำใหม่ทดแทนฝายยางที่หมดอายุ  แต่เรื่องก็เงียบหายไปตามระเบียบ

 

-      ปี 2557 ปรากฏว่าผลการตรวจคุณภาพแม่น้ำวัง ในเดือนมกราคม 2557 พบว่าคุณภาพน้ำอยู่ในระดับ 4 คือเสื่อมโทรมมาก เท่ากับว่าการรณรงค์ต่างๆที่ทางเทศบาลนครลำปางได้ดำเนินการมานั้น ไม่เกิดผลไปในทางที่ดีขึ้นแต่อย่างใด  โดยช่วงที่มีการจัดกิจกรรมบิ๊กคลีนนิ่ง 2 ครั้ง ก็ทำให้แม่น้ำวังกลับมาดูใสสะอาด รวมถึงกรมเจ้าท่าได้สนับสนุนงบประมาณเข้าทำการขุดลอกแม่น้ำวัง ในระยะทาง 4.5 กิโลเมตร  แต่เมื่อผ่านไปได้ 3 เดือน แม่น้ำวังก็กลับมาเน่าเสียอีกครั้ง  ทำให้ นายแพทย์สุรทัศน์ พงษ์นิกร รองนายกเทศมนตรีในสมัยนั้นเรียกประชุมด่วน และยอมรับว่าไม่สามารถควบคุมการทิ้งของเสียลงสู่แม่น้ำวังได้  จึงได้จัดบิ๊กคลีนนิ่งแม่น้ำวังเป็นครั้งที่ 3 และขอให้เขื่อนกิ่วลมระบายน้ำเพื่อดันน้ำเสียออกไป   แต่ผลการตรวจคุณภาพแม่น้ำวังในเดือนกรกฎาคม 2557 ก็ยังพบว่า แม่น้ำวังเสื่อมโทรมทุกจุด

 

-      ปี 2558 เกิดปัญหาขึ้นอีก เมื่อผักตบชวาได้ระบาดหนักในแม่น้ำวัง โดยเฉพาะบริเวณด้านหลังวัดเกาะวาลุการาม เทศบาลนครลำปาง จึงได้ต้องเร่งกำจัดเพื่อเปิดทางน้ำ   นายกิตติภูมิ นามวงค์ นายกเทศมนตรี จึงได้จัดโครงการฟื้นฟูแม่น้ำวังขึ้น เพื่อกำจัดวัชพืชต่างๆ  พร้อมกับได้ของบประมาณบ่อบำบัดน้ำเสียเฟส 2 จำนวน 400 ล้านบาทไปยังรัฐบาล แต่ก็ไม่ทันเวลา จึงทำให้เพียงขุดลอก กั้นฝายยางและขอปล่อยน้ำเป็นระยะเท่านั้น

 

-      ปี 2559  นายกเทศมนตรี ได้ยื่นสภาฯเพื่อขอจ่ายขาดเงินสะสม 200 ล้านบาท สร้างระบบบำบัดน้ำเสียเต็มรูปแบบ แต่ก็ไม่มีผลเช่นกัน

    

            ล่าสุด เทศบาลนครลำปาง เร่งดำเนินการกำจัดวัชพืชในแม่นำวัง วันที่ 8 มีนาคม 2564 นายชาตรี สุขารมย์ ปลัดเทศบาลนครลำปาง ปฏิบัติหน้าที่นายกเทศมนตรีนครลำปาง มอบหมายให้ งานบำรุงรักษาและซ่อมแซม ส่วนการโยธา เทศบาลนครลำปาง จัดเจ้าหน้าที่และทีมงานพร้อมเครื่องจักรดำเนินการดันเกลี่ยสันดอน และกำจัดวัชพืช (ผักกาดน้ำและผักตบชวา) ในแม่น้ำวัง บริเวณฝายน้ำวังเฉลิมพระเกียรติ หรือเขื่อนยาง ตามนโยบายของ นายจำลักษ์ กันเพ็ชร์ รองผู้ว่าราชการจังหวัดลำปาง ให้เร่งดำเนินการฟื้นฟู กำจัดวัชพืชในคูคลองและแม่น้ำวัง เพื่อป้องกันปัญหาน้ำเน่าเสียที่อาจส่งกลิ่นเหม็น และทำให้เกิดทัศนียภาพที่ไม่สวยงามต่อไป

ปัญหาแม่น้ำวังเน่าเสียได้ยืดเยื้อมานานนับ 10 ปี ทั้งที่การพูดคุยถึงการแก้ปัญหาแล้วหมดทุกเรื่อง ไม่ว่าจะเป็นการสร้างประตูระบายน้ำใหม่แทนฝายยาง ที่ต้องใช้งบประมาณกว่า 40 ล้านบาท  การบังคับใช้กฎหมายไม่ให้บ้านเรือนและโรงงานทิ้งน้ำเสียลงแม่น้ำวัง  การจัดทำระบบบำบัดน้ำเสียให้ครอบคลุมทั้งหมด เนื่องจากปัจจุบันส่งน้ำเสียไปบำบัดได้ 20 เปอร์เซ็นต์เท่านั้น ส่วนอีก 80 เปอร์เซ็นต์ ยังคงทิ้งลงแม่น้ำวัง 

          ทุกคนต่างรู้วิธีการแก้ปัญหา แต่เพราะอะไร? ทำไมถึงไม่มีใครทำได้