กลายเป็น “ทอล์คออฟเดอะทาวน์” สำหรับการเปิดบัญชี ๒๖ อันดับเศรษฐี นักการเมืองท้องถิ่นลำปาง ตั้งแต่ชั้น นายกฯเทศบาลไปจนถึง นายกฯอบจ. เรื่องความรวยความจนนั้น เป็นเรื่องที่มนุษย์สนใจ โดยเฉพาะหากฐานะการเงิน ความมั่งคั่งทางด้านทรัพย์สินนั้น เป็นเรื่องของ “นักการเมือง” ซึ่งเป็น “บุคคลสาธารณะ”
กฎหมายบังคับให้นักการเมือง ทั้งระดับชาติ และท้องถิ่น แสดงบัญชีทรัพย์สินและหนี้สิน ต่อ คณะกรรมการป้องกันและปราบปรามการทุจริตแห่งชาติ (ป.ป.ช.) และเปิดเผยต่อสาธารณชน เพราะเชื่อว่า ตำแหน่งหน้าที่เหล่านี้ อาจจะเป็นช่องทางให้แสวงหาผลประโยชน์ โดยอาศัยอำนาจหน้าที่ได้
เรียกว่าเป็นหน้าที่โดยปกติของคนในกลุ่มที่เทียบเท่า “เจ้าหน้าที่รัฐระดับสูง” แต่ก็เป็นที่ตื่นตา ตื่นใจของชาวบ้าน เมื่อเห็นฐานะของคนเหล่านั้น เปรียบเทียบกับเงินเดือนของพวกเขาซึ่งน้อยนิด รวมๆห้วงระยะเวลาในการดำรงตำแหน่ง ๔ ปี ไม่มีทางเป็นไปได้เลยที่จะรวยขนาดนั้น
เมื่อพูดถึง “นักการเมืองท้องถิ่น” เราอาจพบความจริงข้อหนึ่งว่า คนเหล่านี้ล้วนมีฐานะมั่นคง มีกิจการส่วนตัวที่มีรายได้ มากกว่าเงินเดือนและผลประโยชน์ตอบแทนที่ได้รับอยู่แล้ว จึงไม่น่าแปลกนักที่พวกเขาจะร่ำรวย
แต่ภาพในใจสำหรับ “นักการเมือง” ของชาวบ้านบางกลุ่ม เชื่ออยู่แล้วว่า อาจมีการโกงกิน ต้องการอำนาจก็เพื่อเป็นช่องทางในการแสวงหาผลประโยชน์ ภาพในใจ และความหวาดระแวงเช่นนี้ แน่นอนว่ามีความเป็นจริงอยู่บ้าง แต่จะไปยืนยันด้วยอคติส่วนตัวเช่นนั้นทั้งหมด ก็ไม่ยุติธรรม
ดังนั้น หากไม่ต้องการให้ ข้อมูลฐานะการเงิน ทรัพย์สินของนักการเมืองท้องถิ่น เป็นเรื่องมายาคติ หรือภาพที่สังคมสร้างขึ้น จนยากที่จะเข้าถึงความจริง ก็เพียงเก็บเป็นข้อมูลไว้ เปรียบเทียบระหว่างก่อนที่พวกเขาจะเข้าดำรงตำแหน่ง และภายหลังการดำรงตำแหน่งว่า รวยขึ้น หรือจนลงอย่างไร
ไม่ควรด่วนตัดสิน ในขณะเดียวกันก็ไม่ควรวางใจ
เพราะชาวบ้านก็มีหน้าที่ในการตรวจสอบนักการเมืองเช่นเดียวกัน
วางใจไว้ตรงกลาง แล้วก็จะเห็นความจริงชัดเจน โดยไม่ต้องดราม่า
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น